25 Ιουλ 2008

Η αβάσταχτη χαλαρότητα μιας χώρας χαλαρής.


Ένα μύθο θα σας πω….

Ήταν μια χώρα χαλαρή μα δημοκρατική…

Εκεί οι πολιτικοί, λέγανε, ότι κάποιες εκλογές ήταν χαλαρές (γι'αυτό πάρτε το χαλαρά και μη δίνετε σημασία !!)

Επιφανείς οικονομικοί παράγοντες και τραπεζίτες ισχυριζόντουσαν, ότι η έξοδος από το τούνελ της οικονομικής κρίσης θα έρθει χαλαρά, την άνοιξη του 2009, (όπου ως γνωστόν, την άνοιξη όλα χαλαρώνουν, γι' αυτό χαλαρώστε !!)

Οι θάλασσες και τα ποτάμια κυλούσαν χαλαρά, και ξεβράζανε χαλαρότερα, τόνους ψόφια ψάρια και ατέλειωτους βούρκους και λύματα. (αλλά χαλαρώστε πια !, δεν τελείωσαν δα και οι θάλασσες στο πλανήτη !!)

Ο Ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας θα πέσει στο 3 % (αλλά χαλαρώστε , μήπως προβλέπετε να ανέβει αλλού ? είχε ενταθεί όλο το προηγούμενο καιρό, ε.. ας χαλαρώσει!)

Δικαστικοί που είχαν σα σκοπό της ζωής τους να κυνηγάνε το κακό και την παρανομία τους ανάγκαζαν να χαλαρώσουν. (Μα δε το καταλάβαιναν οι ίδιοι …χαλαρώστε τι να κάνουμε !)

Επιχειρήσεις μεγάλες ήσαν ηθικές και είχαν αρχές και αξίες, αλλά άλλες δεν είχαν γιατί ήσαν μικρές και ανήθικες, και απέλυαν εργαζόμενους γιατί δεν άντεχαν να τους κλέβουν άλλο! (εντάξει χαλαρώστε πια, οι εργαζόμενοι έχουν όλο τον καιρό να αλλάξουν γνώμη και να μη δίνουν σημασία σε ασήμαντες χαλαρές κλοπές. Είναι θέμα οπτικής γωνίας. Άλλωστε οι μικρές επιχειρήσεις έχουν αρκετό δρόμο μπροστά τους στο να γίνουν μεγάλες.)

Ευτυχώς που μια τέτοια χώρα δεν μπορεί παρά να είναι το θέμα ενός μύθου και μόνο, γιατί διαφορετικά και εσείς που συνειδητά χαλαρώνετε, αλλά και όσοι νομίζουν πως σίγουρα δεν είναι χαλαροί, θα έπρεπε να βγουν από τη χαλάρωση τους. Όχι πως θα ήταν κακό, αλλά άντε πάλι να ξανά χαλαρώνεις .

από τον Επίκουρο

Επιστροφή στην αρχή της σελίδας

Επιστροφή

ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ "ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΙΚΟΣ" Εδάφιον 20

"...εγκατέστησαν πολίτευμα που να εκπαιδεύη τους πολίτας έτσι ώστε να θεωρούν την ακολασίαν δημοκρατίαν, την παρανομίαν ελευθερίαν, την αυθάδειαν ισονομίαν και την εξουσίαν του να κάμνη κανείς αυτά ευδαιμονίαν..."

Ουμπέρτο Εκο: Περί Δημοκρατίας

“Δημοκρατία δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία έχει το δίκιο. Σημαίνει πως έχει το δικαίωμα να κυβερνάει”.

“Δημοκρατία δεν σημαίνει ότι η μειοψηφία έχει άδικο. Σημαίνει πως, ενώ σέβεται την κυβερνητική πλειοψηφία, υψώνει δυνατά τη φωνή της κάθε φορά που νομίζει ότι η πλειοψηφία έχει άδικο (ή ακόμη χειρότερα όταν αντιτίθεται στους νόμους, την ηθική και τις αρχές της δημοκρατίας), και οφείλει να το πράττει δυναμικά, γιατί αυτή είναι η εντολή των πολιτών. Όταν η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι έχει δίκιο και η μειοψηφία δεν αντιδράει, τότε η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο…”