Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και τα βόδια...

Μετά τη δεκαετία του '80, η εργοδοσία αφού δεν μπόρεσε να κτυπήσει το φούντωμα του συνδικαλιστικού κινήματος με νόμους όπως ο 330 και με μαζικές απολύσεις στα μεγάλα εργοστάσια, χρησιμοποιώντας ακόμη και παλιούς νόμους, τρομοκρατικούς, σέρνοντας συνδικαλιστές στα δικαστήρια σαν κοινούς τρομοκράτες με το 64/74 ΠΔ. επιχειρεί να ελέγξει τα συνδικάτα. 

Ενώ πρώτα ήσουν μαύρο πρόβατο εάν γραφόσουν στο σωματείο, τώρα σε καλούσε να γραφτείς γιατί όπως έλεγαν οι καινούργιοι συνδικαλιστές του “τουρκομπαρόκ”, «εμείς μόνο με τον συνδικαλιστικό λόγο, χωρίς απεργίες και μάλιστα χωρίς αγώνες και απολύσεις, μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας..!». αυτοί ήταν το καμάρι της νέας κυβέρνησης αλλά και της εργοδοσίας, πρεσβευτές των νέων μεθόδων μαντρώματος..!

.

Έτσι, όσοι μιλούσαν για αναπόφευκτη σύγκρουση με τις επιδιώξεις της εργοδοσίας, θεωρούνταν «αιθεροβάμονες και δογματικοί», έλεγαν τα «καμάρια» πως αυτοί δεν καταλάβαιναν δήθεν τους καιρούς που ζούσαμε. 

Με τη στήριξη κράτους και εργοδοσίας διαμορφώθηκε η νέα κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, τα απόνερα της οποίας ζούμε μέχρι σήμερα και αποτυπώνεται και στο επίπεδο της ΓΣΕΕ. 

Ωστόσο η νέα καπιταλιστική κρίση άλλαξε τα δεδομένα και άρχισαν οι εργαζόμενοι να πιέζουν τους συνδικαλιστές και να έχουν απαιτήσεις από τα σωματεία τους, καθώς έβλεπαν τους μισθούς να συρρικνώνονται από 25 έως και 40%, με παράλληλη μείωση των θέσεων εργασίας, εντατικοποίηση των εναπομεινάντων εργαζομένων και την εφαρμογή ελαστικών σχέσεων εργασίας.

 

Τα συνδικαλιστικά «καμάρια» του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, προκειμένου να ελιχθούν, αρχίζουν να στήνουν σενάρια κούφιων συνδικαλιστικών αντιδράσεων, να εφευρίσκουν μεταφυσικές δικαιολογίες, να κατασκευάζουν  ανύπαρκτους εχθρούς, να κινδυνολογούν και να εκφοβίζουν τους εργαζόμενους με πιθανή απώλεια της εργασίας τους (σε περίπτωση που έρθουν σε ρήξη με την εργοδοσία, για τις απαιτήσεις τους)..!

 

Και όλα αυτά  προκειμένου να διατηρήσουν τις καρέκλες τους και τα προνόμια που τους παρέχει η εργοδοσία για τις υπηρεσίες τους, όπως, να αποπροσανατολίζουν, να κανοναρχούν τους εργαζόμενους και να κατευνάζουν τις αντιδράσεις τους..!

 

Τα πρωτοβάθμια εργοδοτικά συνδικάτα που άρχισαν να βρίσκονται κάτω από τη συνεχή πίεση των εργαζομένων, αρχίζουν να μεταφέρουν τις ευθύνες δεξιά κι  αριστερά, από το δευτεροβάθμιο στο τριτοβάθμιο «και τρέχα γύρευε».., όχι πως κι αυτοί δεν είναι συνεργοί διαχρονικά στο «έγκλημα» που συντελείται τα τελευταία χρόνια εις βάρος των εργαζομένων, είναι και μάλιστα σε υπερθετικό  βαθμό.

 

Όμως δεν είναι και αυτοί που μπορούν και έχουν την δύναμη να εμποδίσουν ένα πρωτοβάθμιο σωματείο να απεργήσει, όταν μάλιστα το Ε.Κ της τρίτης πόλης της χώρας, της Πάτρας, έχει προκηρύξει απεργία και η κυβέρνηση έχει αναγγείλει δια στόματος του υπουργού εργασίας, τη κατάθεση νομοσχεδίου που περιορίζει τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, την κατάργηση του 8ωρου και την εφαρμογή της 10ωρης εργασίας, με απλήρωτες υπερωρίες..! 

Στις 26 του Νοέμβρη, την ίδια ώρα που  η ΓΣΕΕ συνυπογράφει πλήρως τα νομοσχέδια της Ν.Δ. και του ΣΕΒ και στελέχη της έχουν φτάσει μέχρι και να τρομοκρατούν συνδικαλιστές για να μην παρθούν αποφάσεις για την απεργία (Άξιος ο μισθός τους) κάποιοι άλλοι  επαναστάτες απ’ τα “lidl”, παρόλο που το Ε.Κ.Π είχε προκηρύξει απεργία, αυτοί αποφασίζουν να μην συμμετέχουν, με συνοπτικές διαδικασίες καφενείου, χωρίς καν να πάρουν απόφαση Δ.Σ..!

Αυτοί οι ίδιοι, που το προηγούμενο διάστημα, έριχναν ευθύνες για την κατάσταση στο εργατικό κίνημα και τις διεκδικήσεις στη στάση της ΓΣΕΕ και για την κατάσταση στη τσιμεντοβιομηχανία κατάγγελλαν τη στάση της Ομοσπονδίας (βλέπε σχετικές ανακοινώσεις του αποσυντονισμένου «συντονιστικού»), χρησιμοποίησαν ως φτηνό  επιχείρημα το γεγονός ότι δεν πήρε απόφαση η Ομοσπονδία..!

Έτσι, ξαφνικά και για λόγους συνδικαλιστικής σκοπιμότητας, έπαψε η Ομοσπονδία να είναι όλα αυτά που της καταμαρτυρούσαν (οι επαναστάτες της φακής) και έγινε αποδεκτή και μπροστάρης, το εξ ουρανού άλλοθι για τ’ αφέντη το ψωμί..! 

Ο χαρακτήρας των αιτημάτων της απεργίας στις 26-11-2020, ήταν άμεσα συνδεδεμένα με τα αιτήματα των εργαζομένων στα τσιμεντάδικα.., η αποξένωσή μας από το εργατικό κίνημα μόνο δεινά μπορεί να μας φέρει, κανένα όφελος δεν είχαμε σαν εργαζόμενοι μέχρι τώρα γυρίζοντας την πλάτη στην τάξη μας, αποκομμένοι από την πραγματικότητα..!

 

Ως εργαζόμενοι στην τσιμεντοβιομηχανία, που όλα αυτά τα χρόνια μας παίρνουν από τα κεκτημένα μας, αλλά και για όλα αυτά που έχουμε προσφέρει, Ζητάμε:

1. την άμεση εκπλήρωση των δίκαιων απαιτήσεων του συνόλου των εργαζομένων, τα οποία κοινοποιήθηκαν ως αιτήματα με τις ανακοινώσεις του συντονιστικού για το 2019 - 2020..!

  

2. τα σωματεία να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις για το 2021, αφού πρώτα ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις των δίκαιων αιτημάτων μας για το 2019 - 2020, από τις οποίες «εκπαραθυρώθηκαν» οι «εκπρόσωποι» των εργαζομένων.

 

3. την εφαρμογή των αποφάσεων του συντονιστικού της Θεσσαλονίκης που πρόσφατα επικαιροποιήθηκαν στο Καμάρι και να σταματήσει η αποσπασματική εφαρμογή τους (η εφαρμογή ενός μέρους των αποφάσεων δεν  αποτελεί μέσο πίεσης, αλλά μέσο κωλυσιεργίας..!

4. την πλήρη εφαρμογή των όρων του τελευταίου πρακτικού συμφωνίας μέχρι την υπογραφή  νέου, ανεξαρτήτως του χρόνου που έχει παρέλθει από την λήξη του και χωρίς την  αναστολή κανενός από του όρους του, όταν οι διαδικασία των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή νέου Π.Σ διαρκεί περισσότερο των 4  μηνών!

Δεχθήκαμε συγχαρητήρια για την «πλάτη»,  εισπράξαμε μπράβο για τις αποδόσεις μας και τους συμβιβασμούς, απολαύσαμε επιτυχίες και κέρδη, τώρα ήρθε η ώρα να εκπληρώσουμε και τις σύγχρονες ανάγκες μας, διότι εργαζόμαστε στον 21ο αιώνα και βιώνουμε δικαιώματα και επίπεδο διαβίωσης του 19ου..!  

ΣΤΙΣ 7 ΟΚΤΩΒΡΗ «ΟΙ ΝΑΖΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ»

 

Το Συνδικάτο Οικοδόμων με τις συνεχείς του παρεμβάσεις και την υλοποίηση της σημερινής 24ωρης απεργίας στο εργοτάξιο που δραστηριοποιείται η κατασκευαστική εταιρεία «ΤΟΜΗ» του ομίλου «ΕΛΛΑΚΤΩΡ», για την κατασκευή του κτηρίου των «Οικονομικών Επιστημών» στο Πανεπιστήμιο Πατρών στο Ρίο, ανάγκασε την εργοδοσία να καταβάλει τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους που παρέμεναν απλήρωτοι μέχρι σήμερα.

Οι προσπάθειες των εργαζομένων και του Συνδικάτου κατάφεραν μια νίκη ακόμη  απέναντι στην πάγια εργοδοτική τακτική, της εκμετάλλευσης, του εκβιασμού και των απειλών προς τους εργαζόμενους.

Οι εργοδότες δεν  αρκούνται πια στα ατροφικά μεροκάματα, στα μειωμένα ένσημα, στην εντατικοποίηση της εργασίας, και τις απλήρωτες υπερωρίες, θέλουν επιπλέον την πλήρη υποταγή των εργαζομένων, την άνευ όρων «συναίνεση» τους..!

Είναι γνωστό ότι συχνά  αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους όταν τελειώνουν την δουλειά για την οποία προσλήφθηκαν, με την «υπόσχεση» ότι θα εργαστούν και στο επόμενο κατασκευαστικό έργο αν είναι «συναινετικοί» και δεν γκρινιάζουν για τα «λίγα» χρωστούμενα και τα εις βάρος του παζάρια.., δεν είναι ξένη  πλέον  προς τους εργαζόμενους, η τακτική που κρύβεται πίσω από τη φράση, «στο επόμενο έργο  θα τα βρούμε..».

Την ίδια τακτική αντιμετωπίσαμε και στο έργο της «ΕΡΓΟΣΕ», στο Ακταίο Πατρών.

Οι  εργοδότες όλο και περισσότερο αποθρασυνόμενοι και αξιοποιώντας βουλιμικά το τεράστιο νομοθετικό οπλοστάσιο που τους εξασφάλισε αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, εκβιάζουν τους εργαζόμενους να αποδεχθούν ακόμη χειρότερους όρους δουλειάς.   

Οι οικοδόμοι έχουν πείρα από αγώνες και γνωρίζουν πως η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη με το κεφάλαιο και τις πολύχρωμες κυβερνήσεις που το στηρίζουν και μπαίνουν εμπόδιο στις διεκδικήσεις των εργαζομένων με κάθε λογής κατασταλτικούς και φιλεργοδοτικούς μηχανισμούς, αποδομώντας πρόθυμα και τα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα που έχουν μείνει ακόμη όρθια.

Οι εργαζόμενοι στις κατασκευές έχουν εμπιστοσύνη στα Συνδικάτα τους και τα συνδικάτα έχουν πίστη στις δυνάμεις τους και στους εργαζόμενους. Είναι σίγουρο πως θα καταγραφούν και άλλες νίκες, πως θα έρθει η μέρα που η εργατική τάξη θα πάρει την υπόθεση στα χέρια της.

Γνωρίζουμε πως αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος και μακρύς και απαιτούνται να γίνουν πιο θαρραλέα βήματα, αλλά ο δρόμος του οργανωμένου αγώνα είναι η μοναδική επιλογή.  

Εξαπάτηση και ατομική ευθύνη αξίας 800 ευρώ

Συνάδελφοι στις κατασκευές.

Μετά από τις υποσχέσεις που έδωσε ο Υπουργός εργασίας Γιάννης Βρούτσης για την ένταξη των οικοδόμων στο επίδομα των 800 ευρών και την παράλληλη δέσμευση του Υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα (απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου -  ότι “οι οικοδόμοι που αναγκαστικά διεκόπη η εργασία τους εξαιτίας της πανδημίας από τον κορωνοϊό covid-19, θα καλυφθούν από τα μέτρα που ανακοινώθηκαν στις 30 Μάρτη και εξειδικεύτηκαν με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 31 Μάρτη”), δεν άργησε να φανεί πως οι κυβερνητικές εξαγγελίες και οι υπουργικές διεκπεραιωτικές  διαβεβαιώσεις δεν ήταν παρά, άλλη  μια προσπάθεια εξαπάτησης των εργαζομένων..!

Η ένταξη νέων Κωδικών Αριθμών Δραστηριότητας (ΚΑΔ) οικοδομικών εργασιών στο πλαίσιο μέτρων στήριξης, αφορούν πολύ μικρό κομμάτι του κλάδου.

Αφορούν τους λίγους εργαζόμενους που απασχολούνται σε μικρές και μεσαίες εταιρείες (οποιαδήποτε μορφής) του κλάδου εκτός από τις Ανώνυμες Εταιρείες.   

Οι χιλιάδες συνάδελφοι οικοδόμοι που απασχολούνται στην απλή ιδιωτική κατασκευή, και εργάζονται απευθείας στον απλό ιδιώτη που κατασκευάζει, επισκευάζει και  ανακαινίζει την κατοικία του, ή πραγματοποιεί άλλες μικρής έκτασης ιδιωτικές οικοδομικές εργασίας, μένουν εκτός των ρυθμίσεων της ΠΝΠ.

Οι ιδιοκτήτες αυτοί είναι φυσικά πρόσωπα και δεν έχουν ΚΑΔ.

Ο υπουργός εργασίας το γνωρίζει αυτό, έπειτα και από το υπόμνημα που του εστάλη απ’ την Ομοσπονδία Οικοδόμων την 1η Απριλίου και το οποίο μεταξύ άλλων  αναφέρει, πως όσοι εργάζονται στο οικοδομοτεχνικό τους έργο και διακόψαν  την εργασία τους (καθώς έχουν κλείσει μάντρες υλικών, χρωματοπωλεία) μένουν ξεκρέμαστοι, χωρίς καμία στήριξη για να καλύψουν τις οικογενειακές τους ανάγκες.

Η κυβέρνηση αναμφίβολα, τούτες τις δύσκολες ώρες εξαπατά συστηματικά τον κλάδο.

• Δεν παίρνει κανένα μέτρο στήριξης για όσους διέκοψαν την εργασία τους λόγω κορονοϊού και δουλεύουν αποκλειστικά με μεροκάματο σε ιδιωτικές οικοδομές.
• Δεν κάνει τίποτα για όσους είναι άνεργοι χωρίς δικαίωμα επιδότησης από τον ΟΑΕΔ. Οι υποσχέσεις για ένταξη στα γνωστά κοινωφελή προγράμματα, εκτός ότι θα αφήνουν ξανά απέξω χιλιάδες άνεργους, είναι και πρόκληση για όλους τους άνεργους οικοδόμους που δεν έχουν κανένα εισόδημα, που δεν μπορούν να πάνε στο super market για τα βασικά, αλλά είναι καθηλωμένοι στο σπίτι χωρίς να μπορούν να ψάξουν για εργασία αφού κάθε δραστηριότητα στην απλή οικοδομή έχει σταματήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό.
• Δεν ξεκαθαρίζει τι θα γίνει με την καταβολή του Δωρόσημου των οικοδόμων. Η κυβέρνηση διευκολύνει την εργοδοσία σε άλλους κλάδους να δώσει το δώρο αργότερα και καλεί όσες επιχειρήσεις δουλεύουν να δώσουν το δώρο στις προβλεπόμενες ημερομηνίες. Δεν λέει κουβέντα για τη δική της ευθύνη να αποδώσει το δώρο των οικοδόμων που έχει ήδη πληρωθεί από το προηγούμενο τετράμηνο στον ΕΦΚΑ και πρέπει να καταβληθεί στις προβλεπόμενες ημερομηνίες χωρίς καμία καθυστέρηση. Πρέπει άμεσα να απαντήσει πάνω σε αυτό το ζήτημα.

Δεν θα ανεχτούμε να παίξει παιχνίδια η κυβέρνηση με τον δικό μας ιδρώτα.

Απαιτούμε, εδώ και τώρα, 

• να παρθούν μέτρα ουσιαστικής στήριξης και προστασίας από τις συνέπειες της πανδημίας του κορονοϊού. Να δοθούν τα 800 ευρώ στους οικοδόμους που σταμάτησαν τη δουλειά τους στις ιδιωτικές οικοδομές και στους ανέργους που δεν έχουν καμιά επιδότηση από τον ΟΑΕΔ.
• να παρθούν άμεσα μέτρα για την άθλια κατάσταση που επικρατεί στους μεγάλους εργασιακούς χώρους.

Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη που έχει αφήσει ασύδοτη, χωρίς έλεγχο, τη μεγαλοεργοδοσία να παίζει με την ασφάλεια και την υγεία μας, χάριν μεγαλύτερου κέρδους .

Τα μέτρα και οι προτροπές του ΕΟΔΥ για την αποφυγή της διασποράς του κορονοϊού είναι κενά περιεχομένου όταν στους εργασιακούς χώρους δεν υπάρχει κανένας έλεγχος, κανένα μέτρο που να υποχρεώνει τις μεγάλες εταιρείες να συμμορφωθούν με τα απολύτως αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Γεγονός που επιβεβαιώνεται από το εργατικό ατύχημα που συνέβη στην πόλη μας την Τρίτη 31/03/2020, με τον συνάδελφο να βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική.

Η κυβέρνηση μπορεί να έχει ως προτεραιότητα την εξυπηρέτηση των εταιριών και των επιχειρήσεων, αλλά δεν μπορεί όλα να μπαίνουν και να κρύβονται κάτω από την ομπρέλα "να σωθούν και να στηριχτούν οι επιχειρήσεις" και  απ’ την άλλη οι μεροκαματιάρηδες να ταΐζονται με λόγια "του αέρα" και με "ατομική ευθύνη".

Όσο αναγκαία και αν είναι η ατομική ευθύνη στη σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για να κρυφτούν οι ευθύνες των σημερινών και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Δεν μπορεί μόνο "να στηρίζονται οι επιχειρήσεις για να σωθούν " και οι εργάτες του μεροκάματου να τσακιστούν για μια ακόμη φορά.

Η κυβερνητική προσπάθεια να εξαπατηθούν οι οικοδόμοι, οι εργαζόμενοι στις Κατασκευές δεν θα περάσει.

Οι μάσκες δεν θα εμποδίσουν την φωνή μας, οι εργαζόμενοι βρίσκονται επί ποδός και δεν θα επιτρέψουν οι διεκδικήσεις τους και τα δικαιώματα  τους να μπουν σε καραντίνα..! 

Το ταξικό εργατικό κίνημα δεν πρόκειται να μπει στην εντατική, αυτό που πρόκειται να μπει είναι οι αντεργατικές επιδιώξεις τους και τα σχέδια που κάνουν από κοινού με τους εργοδότες και τις παραφυάδες τους ..!

Πηγή 

Η αδιαφορία της κυβέρνησης βλάπτει σοβαρά την ασφάλεια των εργαζομένων.

Την Τρίτη 31-03-2020 και ώρα 13:00, στην περιοχή του Πανεπιστημίου Πατρών στο Ρίο, συνάδελφος οικοδόμος βρέθηκε στο κενό  από τον 4^ο όροφο όπου εργάζονταν,  εξαιτίας  ανύπαρκτων μέτρων ασφαλείας, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί βαριά..! Το έργο το έχει αναλάβει η εταιρεία «ΤΟΜΗ» του ομίλου «ΕΛΛΑΚΤΩΡ»

Ο Sollaku Ylber 46 ετών μετεφέρθη με πολλαπλά τραύματα στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο στο Ρίο, δίνοντας μάχη για να κρατηθεί στη ζωή στη μονάδα εντατικής θεραπείας, οι επόμενες 48 ώρες θεωρούνται κρίσιμες για την ζωή του ..!

Το Συνδικάτο Οικοδόμων Πάτρας, βρέθηκε στον χώρο του ατυχήματος όπου και διαπίστωσε την παντελή  απουσία μέτρων ασφάλειας, καθώς και το γεγονός ότι  πολλά συνέργεια διαφορετικών ειδικοτήτων εργάζονται  μαζί σε περιορισμένο χώρο, με κίνδυνο οι εργαζόμενοι να πέσουν θύματα της ιογενούς λοίμωξης του νέου κορωνοϊού Covid- 19.

Οι εργαζόμενοι  πέρα από τις μειώσεις  των μισθών,  την αναστολή των εργασιακών τους δικαιωμάτων, την έλλειψη στοιχειωδών μέσων προστασίας της υγιεινής και της ασφάλειας τους,  έχουν να αντιμετωπίσουν  και τον κίνδυνο της ιογενούς μόλυνσης..!

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να αναστείλει την συνδικαλιστική δράση προκειμένου να εφαρμοστούν με ευκολία οι αντεργατικές της μεθοδεύσεις των εργοδοτών, βάζοντας κι ίδια πλάτη νομοθετώντας εις βάρος των εργαζομένων δεν θα περάσει, το συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργαζόμενοι θα βρεθούν απέναντι σε όλους αυτούς..!

Η συνδικαλιστική δράση και τα δικαιώματα των εργαζομένων δεν μπαίνουν σε καραντίνα, απαιτούμε να πάρουν πίσω τώρα όλες τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει εις βάρος των ωραρίων εργασίας και της αμοιβής των εργαζόμενών και να κριθούν ως παράνομες όλες οι απολύσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα, με την ανοχή των εργατοπατέρων που θεωρούν ότι ο ιός “δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά..” και την σύμφωνη γνώμη  κυβέρνησης και εργοδοτών..!

Το υπουργείο εργασίας και ιδιαίτερα ο υπουργός εργασίας κος Γιάννης Βρούτσης προσωπικά, έχει τεράστια ευθύνη, τόσο για τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που λειτουργούν εις βάρος των εργαζομένων, όσο και για την απαράδεκτη κατάσταση στους χώρους δουλείας, διότι η ελλιπής επάνδρωση των επιθεωρήσεων εργασίας  και των διευθύνσεων Υγιεινής και Ασφάλειας, επιτρέπουν στους εργοδότες να αυθαιρετούν εγκληματικά εις βάρος της Υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων!

Καλούμε τους συνάδελφους οικοδόμους να επαγρυπνούν για την ασφάλεια τους και την προάσπιση των δικαιωμάτων τους κάθε στιγμή, γνωρίζοντας ότι οι αγώνες είναι μπροστά, η καραντίνα στα δικαιώματα μας δεν θα έχει καμία τύχη! 

Πηγή 

τα εργατικά δικαιώματα δεν μπαίνουν σε καραντίνα

Συνάδελφοι οικοδόμοι και εργαζόμενοι στις κατασκευές,

Η πολιτική όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ που αντιμετωπίζει την Υγεία ως εμπόρευμα, αποδεικνύεται σήμερα με δραματικό τρόπο ότι είναι επικίνδυνη για το ύψιστο αγαθό της ζωής και της υγείας του λαού.

Με αίσθημα ευθύνης παίρνουμε όλα τα μέτρα αυτοπροστασίας και προστασίας των συνανθρώπων μας. Θα αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί και αυτή τη δοκιμασία με αλληλεγγύη, οργάνωση και διεκδίκηση.

Δεν μένουμε σιωπηλοί στα μεγάλα κενά, στις μεγάλες τραγικές ελλείψεις που υπάρχουν στο χώρο της υγείας, στα νοσοκομεία, στις μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας.

Δυναμώνουμε τη φωνή μας για μέτρα προστασίας της υγείας όλων των εργαζομένων, όλου του ελληνικού λαού.

Εν μέσω πανδημίας κυβέρνηση και εργοδοσία μάτωσαν τους εργαζόμενους και στο μυαλό τους έχουν να σαρώσουν όποιο εργασιακό δικαίωμα είχε μείνει όρθιο από την πολιτική όλων των κυβερνήσεων τα προηγούμενα χρόνια. Η κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φως με άθλιες αντεργατικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και επίσημη αναστολή ελέγχων από τους όποιους υποτυπώδεις εποπτικούς κρατικούς μηχανισμούς είχαν απομείνει.

Οι απολύσεις ξεπέρασαν τις 40.000 μέσα σε λίγες μέρες, η εντατικοποίηση στα εργοστάσια τροφίμων, στα σούπερ μάρκετ ξεπέρασε τα όρια της φυσικής αντοχής.  Οι χώροι δουλειάς έγιναν σημεία διασποράς του ιού με την παντελή έλλειψη μέτρων προφύλαξης εν μέσω πανδημίας, τις επικίνδυνες συνθήκες εργασίας. Αποκλειστική ευθύνη φέρουν η κυβέρνηση και η εργοδοσία.

Η απαγόρευση της κυκλοφορίας και οι περιορισμοί δεν αφορούν την συνδικαλιστική δράση.

Αντιθέτως, τα συνδικάτα βρίσκονται στη πρώτη γραμμή και με μεγαλύτερη ορμή προασπίζονται τους εργαζομένους μέσα στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς εκεί που σήμερα οξύνεται η εργοδοτική επίθεση.

Απευθύνουμε κάλεσμα προς όλους τους εργαζόμενους: Γραφτείτε τώρα στα σωματεία σας για να μην μπουν τα εργατικά δικαιώματα σε καραντίνα.

Στείλτε καταγγελίες αξιοποιώντας όλα τα μέσα, παλιά και νέα που δίνει η σύγχρονη επικοινωνία και η τεχνολογία.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που υπογράφουμε και κοινοποιούμε αυτό το κείμενο  απαιτούμε ΕΔΩ και ΤΩΡΑ:

1. Άμεση ενίσχυση του υγειονομικού προσωπικού με μαζικές προσλήψεις γιατρών όλων των ειδικοτήτων, με νοσηλευτικό προσωπικό.
2. Να επιταχθούν άμεσα τα χειρουργεία, οι κλίνες ΜΕΘ, τα κρεβάτια, τα διαγνωστικά και τα εργαστηριακά κέντρα των ιδιωτικών νοσοκομείων. Το ίδιο να γίνει και με τους ιδιώτες γιατρούς, που είναι επί το πλείστον έμπειροι επιστήμονες.
3. Να επιταχθούν τα αναγκαία υλικά για την υποδομή του δημόσιου συστήματος Υγείας και για τον άμεσο εφοδιασμό των υγειονομικών.
4. Να στελεχωθεί επαρκώς η υπηρεσία «Βοήθεια στο Σπίτι».
5. Να επιταχθούν ξενοδοχεία, στα οποία θα μπορούν να διαμένουν οι υγειονομικοί των δημόσιων νοσοκομείων.
6. Μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς. Άμεσες μαζικές προσλήψεις γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφαλείας και εντατικοί έλεγχοι από την επιθεώρηση εργασίας. Πρόσθετες Άδειες με πλήρεις αποδοχές στους εργαζόμενους με χρόνια νοσήματα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, στις εγκυμονούσες.
7. Την κατάργηση όλων των αντεργατικών διατάξεων των ΠΝΠ. Να κηρυχτούν παράνομες όλες οι απολύσεις που έγιναν από 1η Μάρτη και οι αρνητικές μεταβολές στις συμβάσεις, στα ωράρια, στους μισθούς, στις εργασιακές σχέσεις.
8. Την αυτόματη κατάργηση με το πέρας της καραντίνας όλων των απαράδεκτων απαγορεύσεων στην συνδικαλιστική δράση, όπως το άρθρο 12 της ΠΝΠ που ανοίγει ξανά το δρόμο για επιτάξεις απεργών και κήρυξη πολιτικής επιστράτευσης σε κλάδους που διεκδικούν. Καμία ανοχή στον περιορισμό των πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Το Δώρο Πάσχα να δοθεί στο ακέραιο και στην ώρα του. Οι εργαζόμενοι να δώσουν μάχη για το δικαίωμά τους.
9. Για όσο διάστημα διαρκούν τα περιοριστικά μέτρα και η απαγόρευση, να υπάρχει απαλλαγή από τις χρεώσεις σε ρεύμα, επικοινωνία, νερό, φυσικό αέριο. Να μην υπάρχουν διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος, τηλεπικοινωνιών, νερού.
10. Αναστολή πληρωμών για τους εργαζόμενους προς Δημόσιο, τράπεζες, κατάργηση πλειστηριασμών κύριας κατοικίας και κατασχέσεων

Να αποσυρθεί τώρα το απαράδεκτο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, ο άθλιος νόμος Κατρούγκαλου – Βρούτση!

Ανακοίνωση Απεργίας 18 Φλεβάρη

Η εργοδοσία, η κυβέρνηση και ο εργοδοτικός συνδικαλιστικός μηχανισμός που όλα αυτά τα χρόνια ζητά από τους εργαζόμενους να βάζουν «πλάτη» (προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα εργοδοτικά συμφέροντα), εξαπολύουν νέα επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων .

Σ’ αυτό το άθλιο εγχείρημα δεν είναι μόνοι, συνεπικουρούνται από την «συνδικαλιστική μαφία» και τα υπόλοιπα κόμματα, που όλα τα προηγούμενα χρόνια άνοιγαν τον δρόμο με παρόμοιους νόμους, ροκανίζοντας μεθοδευμένα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα της εργατικής τάξης και των συνταξιούχων..! Πάντα γι’ όλους αυτούς στόχος ήταν οι εργαζόμενοι και ο λαός.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι εργαζόμενοι εδώ και πολύ καιρό ονομάζουν τους εξυπηρετητές των εργοδοτικών συμφερόντων «Συνδικαλιστική Μαφία», οι οποίοι ήταν σε θέση να υπογράψουν την Ε.Σ.Σ.Ε. της ντροπής όντας με προσωρινή διοίκηση, αλλά δεν ήταν σε θέση να προκηρύξουν απεργία…!

 Αυτοί είναι οι έμποροι του μικρότερου κακού, τα δεκανίκια της εργοδοσίας, που εξαπατούν τους εργαζόμενους και τους κρατούν σε αγωνιστική καταστολή μέσω του φόβου, των διασπαστικών τακτικών, της απογοήτευσης και της παραίτησης..!  Αυτοί είναι που δεν περιφρουρούν τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις εκθέτοντας τους εργαζόμενους στον φόβο και τον εργοδοτικό ρεβανσισμό..!

 Η επιδεικτική και με προβοκατόρικο τρόπο αγνόηση (από τους «νόθους» της ΓΣΕΕ) της απόφασης δεκάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα για απεργία στις 18 Φλεβάρη ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της ΝΔ,  αποδεικνύει σαφώς τον ρόλο της εις βάρος των δυνάμεων της εργασίας. Χαρακτηριστικό δε, είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ απαγόρευσε ακόμα και την είσοδο των δημοσιογράφων, εμποδίζοντας έτσι την παρουσία τους στη συνεδρίαση της Ολομέλειας της ΓΣΕΕ.

 Φαίνεται ότι ο αποκλεισμός των δημοσιογράφων από την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ (Παναγόπουλος, Κιουτσούκης, Καραγεωργόπουλος, Βασιλόπουλος) και την πλειοψηφία της διοίκησης που ξεκίνησε  στο συνέδριο στη Ρόδο, γίνεται καθεστώς, προφανώς γιατί δεν θέλει να μαθαίνουν οι εργάτες τι λέγεται στις συνεδριάσεις των οργάνων της ΓΣΕΕ, τις μηχανορραφίες που στήνονται σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων.

Το θράσος έχει και τα όριά του!

Πάτρα, 28/01/2020

                                                                                Αρ. πρωτ.:25  

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το θράσος έχει και τα όριά του!

Τις τελευταίες μέρες εξελίσσεται μια καμπάνια δημιουργίας εντυπώσεων και αθώωσης της βρώμικης, παράνομης και νόθας πρακτικής της ομάδας Καραγεωργόπουλου – Νικολάου. Πρωτοσέλιδα εφημερίδων, άρθρα επί άρθρων, ρεπορτάζ και αφιερώματα του τοπικού τύπου, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, όλοι μαζί για ποιο λόγο; Για ποιο πράγμα τους έπιασε όλους αυτούς ο πόνος; Γιατί δεν προβάλλουν με τέτοιο ζήλο και τους αγώνες, τις ανησυχίες των εργαζομένων, τις πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις του ΕΚ Πάτρας;

Συγνώμη, κύριοι, των τοπικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ποιον εκπροσωπεί η κυρία Σταυρούλα Νικολάου; Είναι δημόσιο πρόσωπο; Μήπως είναι κάπου εκλεγμένη και δεν το ξέρουμε; Έστω σε κάποιο σύλλογο πολιτιστικό ή αθλητικό; Σαν τι τελικά γράφει κατά καιρούς και τις παίρνετε και συνεντεύξεις;

Όπως και ν’ έχει, είναι θράσος και πρόκληση να μιλούν αυτοί για «δημοκρατική εκπροσώπηση όλων των σωματείων στο ΕΚ Πάτρας»; Οι εργάτες και τα ζωντανά σωματεία τους δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Ποιος πέταγε με το έτσι θέλω, και μάλιστα μόνο με την εντολή Προέδρου, ολόκληρα κλαδικά συνδικάτα έξω από το ΕΚΠ, με ταυτόχρονες μηνύσεις και ασφαλιστικά; Γιατί τον έλεγχο των αντιπροσώπων του ΕΚΠ δεν τον έφερναν ποτέ για συζήτηση και έγκριση από τη διοίκηση του ΕΚ και αποφάσιζε μόνο η πρώην Πρόεδρος; Ποιος έκανε νόθες αρχαιρεσίες για να αλλοιώνει το συσχετισμό στο ΕΚ Πάτρας και έγραφε ανύπαρκτα σωματεία στο μητρώο του ΕΚ; Ποιός συγκροτούσε πανελλαδικά σωματεία και ψήφιζε όλη η Ελλάδα, βγάζοντας αντιπροσώπους για το ΕΚ Πάτρας; Ποιος χειριζόταν τα οικονομικά του ΕΚ Πάτρας και υπάρχουν τέτοια ελλείμματα, ατασθαλίες, μη κατάθεση φορολογικών δηλώσεων για κάποια έτη, χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία από όταν ήταν αυτοί διοίκηση; Αυτή τη δημοκρατία εννοείται στο συνδικαλιστικό κίνημα; Σας τη χαρίζουμε!

Μιλούν αυτοί για «στέρηση σχεδόν στους μισούς εργαζόμενους να εκπροσωπηθούν στο ΕΚ Πάτρας»; Για ποια σωματεία μιλούν και ποιούς εργαζόμενους; Αυτούς τους χιλιάδες που ψήφισαν από όλη την Ελλάδα μέσα από το σωματείο του εργοδότη – συνδικαλιστή  Καραγεωργόπουλου; Ή τους εκατοντάδες ναυτεργάτες, που οι ίδιοι με εξώδικη παρέμβαση δηλώνουν ότι δεν ψήφισαν ποτέ στο σωματείο Ναυτεργατών Δυτικής Ελλάδας και ουδέποτε εργάστηκαν σε πλοία της περιοχής; Ή τους νεκρούς ψηφίσαντες του σωματείου της πρώην Προέδρου;

Και τέλος πάντων, από πότε ανησυχούν αυτοί για τους εργαζόμενους και τις συλλογικές τους διαδικασίες; Λέμε ξανά, δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου! Επί των ημερών τους, για ποιο πρόβλημα των εργαζόμενων παρέμβηκαν; Σε ποια κινητοποίηση και απεργιακή συγκέντρωση πρωτοστάτησαν; Γιατί δεν οργάνωσαν ούτε έναν αγώνα σε κάποιο χώρο δουλειάς ή κλάδο; Ποιοι έκαναν συναντήσεις και έκοβαν πίτες με την εργοδοσία και τον ΣΕΒ; Ποιοι είχαν κάνει το ΕΚΠ παραμάγαζο του ΙΝΕ ΓΣΕΕ και των εργοδοτών, κρατώντας ομήρους εκατοντάδες εργαζόμενους με προγράμματα; Ποιοι έβαλαν πλάτη στα χρόνια της κρίσης για να περάσουν οι απαιτήσεις της εργοδοσίας, ώστε οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν όλα τα αντεργατικά μέτρα; Ας μας πει, στην τελική, η πρώην πρόεδρος, πότε έβγαλε έστω μια ανακοίνωση ή πήρε μια πρωτοβουλία το νόθο και ανύπαρκτο σωματείο της τα τελευταία χρόνια;  

Αυτές οι δυνάμεις πάντα απουσίαζαν από τους αγώνες και τις ανησυχίες των εργαζομένων. Είναι, ακριβώς, αυτές οι δυνάμεις που με σωματεία νόθα και σφραγίδες, έλεγχαν το ΕΚ για λογαριασμό των εργοδοτών, που απέκλειαν κάθε σωματείο και εργαζόμενο όταν τους χάλαγε τη σούπα, που υπονόμευσαν κάθε αγωνιστική διάθεση και αγώνα. Είναι αυτές οι δυνάμεις που έχουν την κύρια ευθύνη για την άσχημη κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι τους γύρισαν την πλάτη.  Και για όποιον ξεχνάει, ας ανατρέξει στις συγκεντρώσεις τους τα τελευταία χρόνια… δύσκολη η μοναξιά…

Η αλλαγή προσανατολισμού της νέας Διοίκησης είναι που τα προηγούμενα χρόνια  κινητοποίησε μάζες, που ζωντάνεψε το ΕΚΠ πετώντας έξω τους νόθους και παράνομους, που έδωσε ελπίδες σε εργαζόμενους. 
Αυτή τη στάση μας και τη γραμμή μας, για ανάπτυξη αγώνων, για σωματεία εργατών και όχι των εργοδοτών, είναι που χειροκρότησε και στήριξε μεγάλο τμήμα εργαζομένων της περιοχής μας. Σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε, δεν παραιτούμαστε!

Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα για ενότητα και συσπείρωση σε όλους τους εργαζόμενους, δίπλα στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, στα σωματεία τους, τα ζωντανά, αγωνιστικά συνδικάτα που τα τελευταία χρόνια έχουν βάλει τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις. Αυτοί είναι και οι εγγυητές για να συνεχίσει το ΕΚΠ να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, για να οργανώνει την πάλη των εργατών για όλα όσα έχουμε πραγματικά ανάγκη, κόντρα σε κυβέρνηση και εργοδοσία. 

Όλοι και όλες στη συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια,

την Πέμπτη 6 Φλεβάρη στις 9:00πμ.

Υπερασπιζόμαστε τη μάχη που δώσαμε για να ξεμπερδέψει το Εργατικό Κέντρο Πάτρας από τη νοθεία και τις παρανομίες. Δεν παραδινόμαστε! Είμαστε πολλοί και έχουμε το δίκιο με το μέρος μας! Αυτή είναι η δύναμή μας!

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΑΤΡΑΣ

Όλοι και όλες στη συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια, την Πέμπτη 6 Φλεβάρη στις 9:00πμ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ

Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους και τα σωματεία, στο λαό της πόλης μας, να πάρουν μαζικά μέρος στη συγκέντρωση – κινητοποίηση στις 6 Φλεβάρη έξω από τα δικαστήρια. Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στη νοθεία και την απάτη της ομάδας Καραγεωργόπουλου – Νικολάου.

Στις 6 Φλεβάρη εκδικάζεται στο Εφετείο Πατρών η προσφυγή της συγκεκριμένης ομάδας ενάντια στη νόμιμα εκλεγμένη Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, που προέκυψε μέσα από μαζικές διαδικασίες τον Ιούνη του 2018.

Είναι αυτοί που κρατούσαν για χρόνια το ΕΚΠ με νοθείες και ψεύτικες αρχαιρεσίες, με σωματεία φαντάσματα. Δεν βρέθηκαν σε κανένα αγώνα και ανησυχία της εργατικής τάξης, δεν οργάνωσαν κανένα αγώνα, δεν μπορούν να εκφράσουν τις ανάγκες των εργαζομένων. Έβαλαν πλάτη στα χρόνια της κρίσης για να περάσουν οι απαιτήσεις της εργοδοσίας ώστε οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν όλα τα αντεργατικά μέτρα.

Είναι αυτοί που επικαλούνται και προσφεύγουν στη δικαιοσύνη ενώ καθημερινά παρανομούν για να διατηρούν τις καρέκλες τους και το μισθό τους. Είναι αυτοί που συνεχίζουν με παρατυπίες να κρατούν εγκλωβισμένους εργαζόμενους σε σωματεία μηχανισμούς, υποταγμένα στα «θέλω» των εργοδοτών. Είναι η συγκεκριμένη ομάδα, που πλαστογραφούσε έγγραφα και υπέγραφε σαν Διοίκηση του ΕΚ Πάτρας τον Σεπτέμβρη του 2018, ενώ είχε προκύψει, μέσα από αρχαιρεσίες, νέα Διοίκηση του ΕΚΠ από τον Ιούνη του 2018.

Αυτοί που, σήμερα, συνεχίζουν να σέρνουν στα δικαστήρια τη Διοίκηση του ΕΚ Πάτρας, είναι αυτοί που παρανόμως συμμετείχαν (η πρώην πρόεδρος Νικολάου Σταυρούλα) σε επιτροπές του ΙΚΑ ενώ ήταν συνταξιούχοι και που ενώ σωστά η διοίκηση του ΙΚΑ τους πέταξε έξω, μέχρι σήμερα δεν έχει απαιτήσει να επιστραφούν πίσω όλα αυτά τα χρήματα που παρανόμως έπαιρναν σαν αποζημίωση. Είναι αυτοί που προσπαθούν ακόμη και σήμερα να συμμετέχουν σε επιτροπές, όπως αυτή του ΟΑΕΔ σαν «εκπρόσωποι των εργαζομένων». Το ακούσαμε και αυτό!!! 

Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος! Θα μπορούσαμε να γράφουμε σελίδες επί σελίδων για τα καμώματα και τις παρανομίες της συγκεκριμένης ομάδας. Οι εργαζόμενοι στην πόλη μας τους ξέρουν πολύ καλά. Δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντά τους. Δεν τους χρειάζεται αυτούς το κίνημα και τα σωματεία, δεν είναι με το δικό μας μέρος, δεν έχουν τις ίδιες ανησυχίες με εμάς.

Οι εργαζόμενοι σήμερα, χρειάζεται να βγάλουν συμπεράσματα, να αξιοποιήσουν την πολύτιμη πείρα που απέκτησαν τα προηγούμενα χρόνια και να απομονώσουν τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που θέλει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα υποταγμένο, να είναι το δεξί χέρι των κυβερνήσεων και των εργοδοτών. Γι’ αυτό και δεν παραιτούνται σήμερα από την προσπάθεια να βάλουν πάλι στο χέρι το ΕΚ Πάτρας, να το οδηγήσουν σε περιπέτειες με τη βλέψη να είναι ξανά το εργαλείο τους στην πόλη μας, έτσι ακριβώς όπως το είχαν τα προηγούμενα χρόνια. Καμία εμπιστοσύνη σε τέτοιες δυνάμεις.

Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα για ενότητα και συσπείρωση σε όλους τους εργαζόμενους, δίπλα στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, στα σωματεία τους, τα ζωντανά, αγωνιστικά συνδικάτα που τα τελευταία χρόνια έχουν βάλει τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις. Αυτοί είναι και οι εγγυητές για να συνεχίσει το ΕΚΠ να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, για να οργανώνει την πάλη των εργατών για όλα όσα έχουμε πραγματικά ανάγκη, κόντρα σε κυβέρνηση και εργοδοσία.  Που δεν θα γυρίζει την πλάτη στους εργάτες, δε θα ξεπουλά τα δικαιώματά τους, όπως έκανε η ομάδα Νικολάου – Καραγεωργόπουλου τόσα χρόνια.

 Όλοι και όλες στη συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια,

την Πέμπτη 6 Φλεβάρη στις 9:00πμ.

Υπερασπιζόμαστε τη μάχη που δώσαμε για να ξεμπερδέψει το Εργατικό Κέντρο Πάτρας από τη νοθεία και τις παρανομίες. Δεν παραδινόμαστε! Είμαστε πολλοί και έχουμε το δίκιο με το μέρος μας! Αυτή είναι η δύναμή μας!

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΑΤΡΑΣ