Παρέμβαση των εργαζομένων στα «Τσιμέντα Χαλκίδας» στο Περιφερειακό Συμβούλιο (video)

Παρέμβαση στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Στερεάς   στη Λαμία, πραγματοποίησαν σήμερα το Σωματείο  και  εργαζόμενοι στα Τσιμέντα Χαλκίδας  μετά  τον προφανή εκβιασμό και το  κερδοσκοπικό λουκέτο της Γαλλικής εταιρείας Lafarge, που ελέγχει την ΑΓΕΤ Ηρακλής.

 Όπως κατήγγειλε ο Πρόεδρος του Σωματείου  των εργαζομένων Ηλίας Κούκουρας στη συνεδρίαση του  Περιφερειακό Συμβούλιο, οι 236 εργαζόμενοι  που βρέθηκαν στο δρόμο ενημερώθηκαν μέσω επιστολής  -όχι τυχαία -την επέτειο της 25ης Μαρτίου για την απόφαση της πολυεθνικής στο πλαίσιο της παραγωγικής της αναδιάρθρωσης να παύσουν οριστικά οι εργασίες στο εργοστάσιο της Χαλκίδας.

Ομαδικές απολύσεις στα Τσιμέντα Χαλκίδος, με courier

Pierre Deleplanque

Η πολυεθνική LAFARGE (μητρική της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ), αποφάσισε, ανήμερα της Εθνικής Επετείου, να δείξει για άλλη μια φορά τα… «φιλελληνικά» της σχέδια για την συμμετοχή της στην ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας.

Με σημερινή της  επιστολή προς το Δ.Σ. του σωματείου μας, γνωστοποιεί ότι χθες 25 Μαρτίου 2013, αποφάσισε την οριστική διακοπή της λειτουργίας του τσιμεντάδικου της Χαλκίδας.

Εργατικό ατύχημα η απόπειρα αυτοκτονίας λόγω πιέσεων από τον εργοδότη

Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι αποτελεί εργατικό ατύχημα η απόπειρα αυτοκτονίας, εφόσον είναι αποτέλεσμα συνεχούς σφοδρής πιέσεως του εργοδότη για πρόσθετη εργασία. Επιδίκασε σε εργαζομένη το ποσό των 60.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη και ακύρωσε την απόλυσή της.

Στη μνήμη του Νίκου και του Σάββα που τους σκότωσε το μαγκάλι του θανάτου

Συνάδελφοι-σσες, η Ελλάδα βιώνει μέρες τώρα τον σπαραγμό που γεννά η απώλεια των αθώων θυμάτων του μονοξειδίου της πολιτικής, που παράγεται από την ατελή καύση της τρικομματικής αναλγησίας.

Τα πρώτα θύματα της εθνικής ανοησίας, όπως και κάθε ανοησίας, δεν θα μπορούσε να είναι παρά οι νέοι άνθρωποι, οι αθώοι.  Πάντα είναι οι αθώοι!

Αυτοί που δεν ενεπλάκησαν, δεν εξαπάτησαν, δεν άπλωσαν το χέρι, δεν «έχτισαν» ταξιδιάρες καταθέσεις και δεν λερώθηκαν στον οχετό των άνομων συμφερόντων.

Αυτοί που γεννήθηκαν σε μια χώρα, που η ευθύνη της πολιτείας απέναντι στους νέους της ξεκινά και σταμάτα στην συμπλήρωση του κάλπικου μηχανογραφικού δελτίου των πανελληνίων εξετάσεων.

Ο Νίκος και ο Σάββας, ήταν φοιτητές του ονείρου και της ελπίδας, αυτά επέλεξαν, δεν επέλεξαν  της ανάγκης το κρύο, αυτό τους το επέβαλαν.