Συνάδελφοι-σσες, υπόθεση κάθε σωματείου που σέβεται τους εργαζόμενους και τον ταξικό του ρόλο, είναι η προετοιμασία της απεργίας στις 6 Μάη, όπως κάνουν την περίοδο αυτή εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις.., μέσα από γενικές συνελεύσεις και συγκεντρώσεις στους χώρους εργασίας..!
Η αντίσταση που προβάλουν οι εργαζόμενοι σε όλη την Ελλάδα ενάντια στην προσπάθεια της κυβέρνησης να φέρει νόμο που στέλνει τις εργασιακές σχέσεις και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες πίσω στον 19ο αιώνα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εξέγερση των εργατών στο Σικάγο το 1886 για την καθιέρωση του οχτάωρου.., αγώνας που έγινε τραγούδι, τραγούδι που βάφτηκε με αίμα: «Σκοπεύουμε ν' αλλάξουμε τα πράγματα. Όχι πια να μοχθούμε απ' τα χαράματα, ίσα - ίσα μόνο για να ζούμε, να μην έχουμε ποτέ μια ώρα για να σκεφτούμε»
Η Κυβέρνηση, ο ΣΕΒ, η εργοδοτική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και τα τσιράκια τους, καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να φέρουν εμπόδια στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων εφαρμόζοντας φτηνά ημερολογιακά τρικ και χρησιμοποιώντας επιχειρήματα του συρμού, γιατί γνωρίζουν πως είναι αδύναμοι μπροστά στην οργή των εργαζομένων..!
Όσες φορές και να ανεβοκατεβάσουν τις «επαναστατικές» τους ανακοινώσεις οι «διευκολυντές», βάζοντας στην θέση τους πασχαλινά αυγά και πουλάκια, δεν θα καταφέρουν ανακόψουν το ποτάμι που φουσκώνει..! Αυτές οι τακτικές τους ανακαλούν στη μνήμη των εργαζομένων σκοτεινές εποχές, μέρες ντροπής, θυμίζουν τους λοχαγούς που όταν τους ξέφευγε μη λογοκριμένη είδηση στην ΥΕΝΕΔ και το αντιλαμβάνονταν στον αέρα, στην θέση της έριχναν γρήγορα – γρήγορα το «πουλί».. της χούντας..! Πιο κάτω δεν έχει.., τράπηκε και η ντροπή ! (βλέπε εικόνα στο τέλος)
Μετά από την αχρήστευση της Ομοσπονδίας, για πρώτη φορά στην ιστορία της, από «συνδικαλιστές» που εντέλλονται και άρα ανίκανους να εκπροσωπήσουν τους εργαζόμενους και να οδηγήσουν την Ομοσπονδία στο ταξικό της προορισμό που είναι να προασπίζει τα συμφέροντα των εργαζομένων στον κλάδο.
Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο έχουν καθήκον να παρευρίσκονται στην συγκέντρωση του ΕΚΠ την Πέμπτη 6η Μάη και ώρα 10:30..!
Στην συγκέντρωση ενός Εργατικού Κέντρου που παλεύει με πάθος δίπλα από τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, απαλλαγμένου από συνδικαλιστικά τρωκτικά που ροκανίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, κερδίζουν απ’ το ξεπούλημά τους, βάζοντας ενέχυρο το μέλλον τους..! Μην επιτρέπετε στους «κηφήνες» να σας αποπροσανατολίζουν και να σας απενεργοποιούν συνδικαλιστικά. Οι εργαζόμενοι που δεν συμμετέχουν στα συνδικάτα τους, δεν αγωνίζονται και αναθέτουν το παρόν και το μέλλον τους σε τυχοδιώχτες, εφησυχαστές και μικρεμπόρους ελπίδων, είναι εύκολη βορά..!
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, η κυβέρνηση ετοιμάζεται άμεσα να νομοθετήσει ένα αντεργατικό τερατούργημα που φέρνει τις «ανατροπές του αιώνα» στα εργασιακά δικαιώματα και τη συνδικαλιστική δράση.
Μετά τα αντεργατικά μέτρα της περιόδου των μνημονίων, που ψήφισαν και διατήρησαν όλες οι κυβερνήσεις...
Μετά τις νέες μορφές εκμετάλλευσης που δοκιμάστηκαν ή γενικεύτηκαν την περίοδο της πανδημίας...
Τώρα η κυβέρνηση καταργεί το 8ωρο, που κατακτήθηκε το 1920, παρουσιάζοντάς το ως «πρόοδο»!
Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν τους εργαζόμενους για μια ορισμένη χρονική περίοδο μέχρι 10 ώρες τη μέρα. Βασικό στοιχείο της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας είναι ότι οι επιπλέον ώρες εργασίας δεν αμείβονται, αλλά ανταλλάσσονται με μειωμένες ώρες και ρεπό. Η «διευθέτηση» αυξάνει τον απλήρωτο χρόνο της εργασίας προς όφελος του εργοδότη.
Μέχρι σήμερα η εφαρμογή της «διευθέτησης» γινόταν με Συλλογική Σύμβαση.
Ήταν κι αυτό ένα από τα «χρυσωμένα χάπια», που αξιοποίησε τότε η ηγεσία της ΓΣΕΕ για να περάσει ο νόμος της «διευθέτησης» με τις λιγότερες αντιδράσεις. Τώρα αυτό θα γίνεται με ατομική «συμφωνία». Το πόσο δουλεύουν οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, αμείβονται και ξεκουράζονται θα καθορίζεται από την ατομική συμφωνία κάθε μεμονωμένου εργαζόμενου με την εργοδοσία.
Εύλογα θα αναρωτιέστε «και τι μπορώ να κάνω απέναντι σε αυτά;»
Την απάντηση θα τη βρείτε - κυριολεκτικά - στο ίδιο το νομοσχέδιο, όπου προβλέπονται επιπλέον ασφυκτικοί περιορισμοί στη συνδικαλιστική δράση και πιο συγκεκριμένα στο απεργιακό δικαίωμα.
Αν ο συλλογικός αγώνας, η οργάνωση στα σωματεία, οι απεργιακοί αγώνες ήταν «χωρίς αποτέλεσμα», γιατί η κυβέρνηση και η μεγάλη εργοδοσία κόπτονται να τα βάλουν στον «γύψο»;
Γιατί αυτός είναι ο φόβος τους!
Για την κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα και το κεφάλαιο «σύγχρονος εργαζόμενος» είναι αυτός που δεν θα προστατεύεται από Συλλογικές Συμβάσεις και που οι όροι εργασίας του θα προκύπτουν από «ατομική διαπραγμάτευση». Θα αμείβεται με ψίχουλα, θα δουλεύει απλήρωτα 10ωρα και Κυριακές. Θα μετατρέπει το σπίτι του σε εργασιακό χώρο και κυρίως δεν θα είναι οργανωμένος σε συνδικάτα.
Το αντεργατικό τερατούργημα δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία». Εντάσσεται στον στρατηγικό στόχο της εργοδοσίας για πιο φτηνή κι ευέλικτη εργατική δύναμη.
Το κεφάλαιο έχει στραμμένη την προσοχή του στην εργάσιμη μέρα, επειδή η παραγωγή της υπεραξίας συντελείται μέσα σε αυτό το χρονικό πλαίσιο. Γι' αυτό στοχεύει πάντα στη διεύρυνση των ορίων του εργάσιμου χρόνου. Ταυτόχρονα, «εξοικονομεί» και εργατικά χέρια, επιβάλλοντας σε λιγότερους να κάνουν την ίδια δουλειά που κανονικά θα έκαναν περισσότεροι.
Για αυτό απαιτούμε να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τα Εργασιακά!
Και διεκδικούμε:
- Σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, με μείωση του εργάσιμου χρόνου. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο.
- Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις χωρίς καμία εμπλοκή του κράτους.
- Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση δικαιωμάτων.
- Προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, με ευθύνη του κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων.
- Την κατοχύρωση της ελεύθερης και ανεμπόδιστης δράσης των συνδικάτων και των συνδικαλιστών, κόντρα συνολικά στην κρατική, εργοδοτική παρέμβαση και καταστολή.
Η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων της χώρας, σε όλους τους λαούς.
Μένουμε ενωμένοι, δυνατοί, δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα δικαιώματά μας, τις διεκδικήσεις!
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά, 6 ΜΑΗ – ΗΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ – ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ
