Η 1η Μάη είναι των εργατών, οχι των λουλουδιών

Συνάδελφοι-σσες.

Η Πρωτομαγιά είναι η ημέρα των εργαζομένων. 

Είναι η μοναδική επέτειος που γιορτάζεται την ίδια ημέρα σε όλο τον κόσμο από το 1886. Αυτή η ημέρα είναι ημέρα μνήμης για όλους τους εργαζόμενους του κόσμου και σηματοδοτεί την «επίσημη πρεμιέρα», αλλά και την συνέχεια των αιμοποτισμένων αγώνων της βιομηχανικής εποχής.

Αντί Ευγνωμοσύνης , Ταπεινωτικός Κόλαφος

Μετά από τρεις συγκλονιστικές συναντήσεις, (πρωτόγνωρες για τα Τιτανικά δεδομένα) ο απολογισμός δεν ήταν ο αναμενόμενος τόσο ως προς το αποτέλεσμα όσο και προς την επικοινωνιακή τακτική. 

Για πρώτη φορά στη Συνδικαλιστική μας πορεία αντιμετωπίσαμε μεσούσης μιας άπυθμης οικονομικής κρίσης, τέτοια επιχειρηματολογία και σκληρότητα από την εταιρία που νομίσαμε πως πλησιάζει βιβλική καταστροφή και όχι απλώς ένα δυσοίωνο μέλλον (όπως μας έχουν συνηθίσει). 

Δυστυχώς το εγχείρημα να πείσουμε από την πλευρά μας με εξορθολογιστικά επιχειρήματα και καλή θέληση, δημιούργησε αδιέξοδο στις συζητήσεις διότι διεφάνει πως για μεν τους Συνδικαλιστές η εταιρία υπερβάλλει εκμεταλλευόμενη την κρίση, για δε την εταιρία πως εμείς αγνοούμε (ακουσίως) το μέγεθος και την διάρκεια της συγκεκριμένης κρίσης. 

Ως εκ τούτου οφείλαμε να συνεκτιμήσουμε τις θέσεις των υπολοίπων Διοικητικών Συμβουλίων των Σωματείων που συντονιστήκαμε (χωρίς αυτό να αποτελεί δέσμευση σε τίποτα). 

Στη Γενική Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί στο Ε.Κ.Π. την Τετάρτη 22/04/2009 και ώρα 18:00, να συνομολογήσουμε όλοι μαζί την θέση και πορεία μας για το 2009. 

Με γνώμονα και την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση να εξετάσουμε τον τρόπο μέσω του οποίου η εταιρία οροθετεί οικονομικές αυξήσεις υποθηκεύοντας το μέλλον των εργαζομένων.

Το Σωματείο εύχεται ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ με υγεία και αγάπη, σε όλους τους εργαζόμενους.

Απεργία της 02-04-2009

Συνάδελφοι-σσες
Προπηλακισμένος ολόκληρος ο πλανήτης από τον φόβο, την τρομοκρατία, την ανέχεια, την ανεργία και την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, θα περίμενε κανείς πως οι εργαζόμενοι στην απεργία την 02-04-2009, θα αντιδρούσαν χαλαρά και ανάλογα με αυτά που οι εμπνευστές των προαναφερθέντων είχαν σχεδιάσει.

Όμως η 2 του Απρίλη, ήταν μια ημέρα ζεστή από συναισθήματα και προσδοκίες (βρίσκοντας τον ένα εργαζόμενο πλάι στον άλλο), με συνοχή (δείχνοντας πως όλοι έχουμε κοινούς στόχους και εχθρούς), με αίσθημα δικαίου, αίσθηση αυτογνωσίας και αυτοπεποίθησης, γνωστοποιήσαμε στην άρχουσα οικονομική τάξη και στους αδύναμους συναδέρφους μας (των Μισθοδοσιών Β! και Γ!) πως η ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη.

Αγαπητοί συνάδελφοι-σσες, συγκλονιστικά αποτελέσματα μπορούν να έρθουν μόνο από καταπληκτικούς σε Ήθος, συνεργασία και αξιοπρέπεια εργαζομένους. Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε διότι μεσούσης μιας τόσο σκληρής οικονομικής κρίσης, μας κάνατε Υπερήφανους με αυξημένες απέναντι σας τις Συνδικαλιστικές μας υποχρεώσεις. Να είστε σίγουροι πως ο ένας δίπλα στον άλλο, με το κεφάλι ψηλά και υπερήφανοι όπως είμαστε, θα ξεπεράσουμε και αυτήν την κρίση.

Συνάδερφοι-σσες θα θέλαμε να δείξετε και εσείς κατανόηση (όπως και εμείς) στους συναδέρφους μας εκείνους που «μοχθούν» λόγω ελλείψεων τυπικών και ουσιαστικών προσόντων να προαχθούν, δουλεύοντας την ημέρα της Απεργίας (του 99% συμμετοχής) μήπως και δακτυλοδεικτούμενοι μέσα στους 3-4 εργαζόμενους του εργοστασίου που δεν απήργησαν, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια ανίερη προαγωγή ως «υπάκουα», μα και «καλά παιδάκια». Τους-τον συμβουλεύουμε πως αυτές δεν είναι ευκαιρίες ζωής.

Όταν οι ίδιοι οι Συνάδερφοι σας–σου (π.χ. όλων των βαρδιών) δεν επιθυμούν να συνεργαστούν μαζί σας-σου, όταν δεν έχεις πείσει τους προϊσταμένους σου για το Ήθος, την αξία σου, τον αυτοσεβασμό σου, την αγαστή συνεργασία σου και την αξιοπρέπεια σου.