Ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αριθμ.
455/2010 απόφασή του έκρινε ότι η θερινή άδεια (αναψυχής) δεν μεταφέρεται το
επόμενο έτος, αλλά και σε περίπτωση που άδεια δεν χορηγηθεί με υπαιτιότητα του
εργοδότη, θα προσαυξάνονται οι αποδοχές αδείας.
Ειδικότερα, τον Άρειο Πάγο
απασχόλησε περίπτωση εργαζόμενου στη ΔΕΗ, που κρίθηκε ότι η Δημόσια Επιχείρηση
Ηλεκτρισμού «υποχρεούται να καταβάλει στον μισθωτό τις αποδοχές αδείας
προσαυξημένες, κατά 100%, αφού, η μη χορήγησή τους οφείλεται σε υπαιτιότητα
(ελαφρά αμέλεια), των οργάνων της ΔΕΗ, τα οποία, ήταν υποχρεωμένα, πριν από τη
λήξη κάθε ημερολογιακού έτους, να του χορηγήσουν την ετήσια άδειά του, έστω και
αν ο εργαζόμενος δεν υπέβαλε την προβλεπόμενη από το άρθρο 4 του Α.Ν. 539/1945
αίτηση».
Ακόμη, σύμφωνα με την
αρεοπαγιτική απόφαση «δεν επιτρέπεται, ούτε με συμφωνία μεταξύ του εργαζομένου
και του εργοδότη, η μεταφορά των ημερών της ετήσιας άδειας του τελευταίου, που
δεν του χορηγήθηκαν από τον εργοδότη στο επόμενο ή στα μεθεπόμενα έτη, με
συνέπεια να είναι ανίσχυρη τέτοια συμφωνία και ο εργοδότης ο οποίος δεν
χορήγησε πλήρη την κανονική άδεια στο μισθωτό του, κατά τη διάρκεια του έτους
που αυτή αφορά, να είναι υποχρεωμένος, από το τέλος του αντίστοιχου έτους να
καταβάλει σε αυτόν τις αντίστοιχες προς τις ημέρες αυτές αποδοχές αδείας με
προσαύξηση κατά 100%».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου