Συνάδελφοι-σσες,
Η Πρωτομαγιά πρέπει να γίνει μάθημα, στόχος και ευκαιρία
να αλλάξουμε νοοτροπία και στάση ζωής, δεν είναι η πρώτη Μάη η χρυσή ευκαιρία
για τριήμερη (ημερολογίου επιτρέποντος) ανάπαυση, και για…..
να ξαμοληθούν κάποιοι ανέμελα στην ύπαιθρο προκειμένου να χορτάσουν ήλιο,
αέρα, κοψίδια, και φτώχεια. Να φαντασιωθούν «Ευρωπαίοι», καθ’ ην στιγμή
αποδομείται η δημοκρατία, η παιδεία, και τα εργασιακά μας δικαιώματα.
Όταν η εργασία αποκτά φεουδαρχικά γνωρίσματα, γίνεται εμφανές ότι
στενεύουν τα περιθώρια πως θα αργήσει αρκετά ακόμη να γίνει αυτή που
ονειρεύτηκαν όσοι θυσιάστηκαν την 1η Μάη.
Πόσοι από εμάς θυμούνται ακόμη ότι η Πρωτομαγιά πάνω από όλα είναι γιορτή
της Εργατικής τάξης; Ότι είναι ημέρα μνήμης για τους χιλιάδες νεκρούς των
εργατικών αγώνων και των διεκδικήσεων του οκταώρου και των καλύτερων συνθηκών
εργασίας παγκοσμίως;
Για μας τους Έλληνες είναι επί πλέον, ημέρα μνήμης των εκτελεσθέντων στη
διάρκεια της κατοχής στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, ημέρα μνήμης για τον ήρωα
της αντίστασης ενάντια στη χούντα, ΑΛΕΚΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ.
Βέβαια είναι και γιορτή της άνοιξης (από την αρχαιότητα και δώθε) και
κανείς δεν αρνείται να την χαρούμε και ως τέτοια, αρκεί μόνο μες την πολύ
«χαρά» να καταφέρουμε να παραμείνουμε συνειδητά προσανατολισμένοι στο
κύριο και όχι στο δευτερεύον.
Και το κύριο είναι ότι για την άνοιξη φροντίζει η φύση, ενώ για την
εργασιακή και κοινωνική άνοιξη, καθώς και για το ανοιξιάτικο μέλλον των
παιδιών μας, θα πρέπει να φροντίσουμε όλοι εμείς.
Η παγκόσμια ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς καθιερώθηκε σε ανάμνηση της
εξέγερσης των εργατών στο Σικάγο της Αμερικής, την 1η Μάη του 1886.
Τα αιματηρά επακόλουθα της εξέγερσης αυτής λίγο-πολύ είναι γνωστά και τα
‘χουμε αναφέρει κι άλλες φορές.
Όπως επίσης είναι γνωστό και το ότι, η Εργατική Πρωτομαγιά στη χώρα
μας συνέπεσε με την εξαγγελία των πιο απάνθρωπων και ειδεχθών μέτρων για όλους
εμάς (εργαζόμενους, συνταξιούχους και ανέργους).
Οι υποτακτικοί της παγκόσμιας διακυβέρνησης φρόντισαν από μόνοι τους κατά
λάθος και κατά τα έργα τους, να ξυπνήσουν το ναρκωμένο εργατικό κίνημα στη χώρα
μας και να το συσπειρώσουν.
Αυτό γι αυτούς είναι παράπλευρη απώλεια, για μας είναι σωτήριος
παράγοντας κι ελπίδα. Οι αγώνες είναι μπροστά!
Χρονιά πολλά και Αγωνιστικά…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου