5 Ιουν 2012

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος


Η ενεργειακή αξιοποίηση συνιστά πρακτικώς διεργασία ανάκτησης  και σαφώς πρέπει να προηγείται της τελικής διάθεσης σε ΧΥΤΑ. ΧΥΤΥ κτλ. Η 5η Ιουνίου ορίστηκε από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος πριν από 37 χρόνια για να θυμίζει τη σημασία της Διάσκεψης της Στοκχόλμης για το Ανθρώπινο Περιβάλλον που έγινε στις 5 Ιουνίου του 1972.

Ο εορτασμός της ημέρας αυτής αποτελεί ένα από τα βασικά μέσα που χρησιμοποιεί ο διεθνής οργανισμός για να δίνει κάθε χρόνο μια νέα ώθηση στον προβληματισμό, την ενεργοποίηση και τη δράση κυβερνήσεων και πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος.

Πρόκληση της εποχής και κυρίως για τη χώρα μας αποτελεί η πλήρης συμμόρφωση με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2008/98/ΕΚ η οποία ενσωματώθηκε στο Ελληνικό Δίκαιο με τον Ν.4042/2012.
Η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων για την διαχείριση των πάσης φύσεως αποβλήτων είναι σαφής:

1. Πρόληψη  
2. Ελαχιστοποίηση
3. Επαναχρησιμοποίηση
4. Ανακύκλωση
5. Ενεργειακή Αξιοποίηση
6. Τελική Διάθεση (Ταφή / Αποτέφρωση) 
Η παγκόσμια κοινότητα έχει θέσει ως κύριο στόχο της τον περιορισμό των εκπομπών αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου (CO2, μεθάνιο, κτλ) και την συρρίκνωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος  της κάθε δραστηριότητας.
Η  απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και η εξοικονόμηση ενέργειας με αξιοποίηση εναλλακτικών α΄υλών και παραπροϊόντων, παρέχουν μια αποτελεσματική, ασφαλή, καθαρή και βιώσιμη λύση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επιστροφή στην αρχή της σελίδας

Επιστροφή

ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ "ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΙΚΟΣ" Εδάφιον 20

"...εγκατέστησαν πολίτευμα που να εκπαιδεύη τους πολίτας έτσι ώστε να θεωρούν την ακολασίαν δημοκρατίαν, την παρανομίαν ελευθερίαν, την αυθάδειαν ισονομίαν και την εξουσίαν του να κάμνη κανείς αυτά ευδαιμονίαν..."

Ουμπέρτο Εκο: Περί Δημοκρατίας

“Δημοκρατία δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία έχει το δίκιο. Σημαίνει πως έχει το δικαίωμα να κυβερνάει”.

“Δημοκρατία δεν σημαίνει ότι η μειοψηφία έχει άδικο. Σημαίνει πως, ενώ σέβεται την κυβερνητική πλειοψηφία, υψώνει δυνατά τη φωνή της κάθε φορά που νομίζει ότι η πλειοψηφία έχει άδικο (ή ακόμη χειρότερα όταν αντιτίθεται στους νόμους, την ηθική και τις αρχές της δημοκρατίας), και οφείλει να το πράττει δυναμικά, γιατί αυτή είναι η εντολή των πολιτών. Όταν η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι έχει δίκιο και η μειοψηφία δεν αντιδράει, τότε η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο…”