Ανεξάρτητα από το
εργασιακό εκμεταλλευτικό καθεστώς που
βρίσκεται ο καθένας από εμάς, η μοίρα μας είναι κοινή, γιατί τα σχέδια τους
μας περιλαμβάνουν όλους.
Δεν χρειάζεται να
ζούμε στην σφαίρα των ψευδαισθήσεων και να πιστεύουμε ότι υπάρχουν τάξεις
εργαζομένων.
Ό στόχος τους είναι
να φτάσουμε όλοι στον ίδιο βαθμό εξαθλίωσης, αυτό το διαπιστώνει κανείς εύκολα αν κοιτάξει την εξέλιξη των
γεγονότων τα τελευταία χρόνια.
Η πορεία των
πραγμάτων είναι κοινή για όλους τους εργαζόμενους.
Μειώσεις από την
μια στις αμοιβές, τα δικαιώματα, στον
χρόνο εργασίας στις συντάξεις, στην
υγεία και από την άλλη αυξήσεις..!
Αύξηση στην
εντατικοποίηση, στην επισφάλεια, στον χρόνο εργασίας, στον αυταρχισμό των
απειλών, του φόβου, των ατυχημάτων και της ανεργίας.
Όσο ξεζουμίζεται ο
εργαζόμενος τόση μικρότερη αξία έχει για τους εργοδότες και το πολιτικό σύστημα
που τους εξυπηρετεί, κι απ’ το ξεζούμισμα δεν γλύτωσε κανείς.
Γιατί ανεξάρτητα
από την θέση που έχει ο καθένας στα κουπιά της εργοδοτικής γαλέρας, όλους τους
ακουμπά το ίδιο μαστίγιο και είναι δεμένοι με τις ίδιες αλυσίδες.
Το νέο
αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που προσπαθούν να περάσουν, όχι μόνο δικαιώνει όσα
μέχρι σήμερα έλεγε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στους εργαζόμενους, αλλά
έρχεται να αποδείξει την όλο και μεγαλύτερη
αγριότητα των προθέσεων τους εις βάρος των εργαζομένων και των απόμαχων
της εργασίας..!
Έρχονται με
προπομπούς τα ακριβοπληρωμένα εργαλεία τους, να μας πείσουν ότι δεν αντέχει το
ασφαλιστικό σύστημα, το λένε αυτοί που τζογάριζαν τα αποθεματικά των ταμείων
στο χρηματιστήριο, αυτοί που τα χάριζαν στους δανειστές, που νομοθετούσαν PSI, που
κατέθεταν την περιουσία των ταμείων στις τράπεζες άτοκα για να θησαυρίζουν
και να δίνουν αναπτυξιακά θαλασσοδάνεια στους βιομήχανούς, αυτοί που μειώνουν
τις εισφορές των εργοδοτών.
