6 Δεκ 2019

Το Αντιασφαλιστικό Νομοσχέδιο Μαστίγιο στις Πλάτες των Εργαζομένων!



Ανεξάρτητα από το εργασιακό εκμεταλλευτικό καθεστώς  που βρίσκεται ο καθένας από εμάς, η μοίρα μας είναι κοινή, γιατί τα σχέδια τους μας  περιλαμβάνουν όλους.
Δεν χρειάζεται να ζούμε στην σφαίρα των ψευδαισθήσεων και να πιστεύουμε ότι υπάρχουν τάξεις εργαζομένων.
Ό στόχος τους είναι να φτάσουμε όλοι στον ίδιο βαθμό εξαθλίωσης, αυτό το διαπιστώνει  κανείς εύκολα αν κοιτάξει την εξέλιξη των γεγονότων τα τελευταία χρόνια.
Η πορεία των πραγμάτων είναι κοινή για όλους τους εργαζόμενους.
Μειώσεις από την μια  στις αμοιβές, τα δικαιώματα, στον χρόνο εργασίας  στις συντάξεις, στην υγεία και από την άλλη αυξήσεις..!
Αύξηση στην εντατικοποίηση, στην επισφάλεια, στον χρόνο εργασίας, στον αυταρχισμό των απειλών, του φόβου, των ατυχημάτων και της ανεργίας.
Όσο ξεζουμίζεται ο εργαζόμενος τόση μικρότερη αξία έχει για τους εργοδότες και το πολιτικό σύστημα που τους εξυπηρετεί, κι απ’ το ξεζούμισμα δεν γλύτωσε κανείς. 
Γιατί ανεξάρτητα από την θέση που έχει ο καθένας στα κουπιά της εργοδοτικής γαλέρας, όλους τους ακουμπά το ίδιο μαστίγιο και είναι δεμένοι με τις ίδιες αλυσίδες.

Το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που προσπαθούν να περάσουν, όχι μόνο δικαιώνει όσα μέχρι σήμερα έλεγε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στους εργαζόμενους, αλλά έρχεται να αποδείξει την όλο και μεγαλύτερη  αγριότητα των προθέσεων τους εις βάρος των εργαζομένων και των απόμαχων της εργασίας..!
Έρχονται με προπομπούς τα ακριβοπληρωμένα εργαλεία τους, να μας πείσουν ότι δεν αντέχει το ασφαλιστικό σύστημα, το λένε αυτοί που τζογάριζαν τα αποθεματικά των ταμείων στο χρηματιστήριο, αυτοί που τα χάριζαν στους δανειστές, που νομοθετούσαν PSI, που  κατέθεταν την περιουσία των ταμείων στις τράπεζες άτοκα για να θησαυρίζουν και να δίνουν αναπτυξιακά θαλασσοδάνεια στους βιομήχανούς, αυτοί που μειώνουν τις εισφορές των εργοδοτών.
Όλων  αυτών δηλαδή, που αυξάνουν τα κέρδη τους μέσω της μείωσης των μισθών (άρα και των εισφορών τους), με την αύξηση της ανεργίας, των ελαστικών σχέσεων εργασίας και της μαύρης εργασίας.
Οι εισφορές και των εργαζομένων και των εργοδοτών είναι εργατικός μισθός. Οι εργοδότες από την εργασία των εργαζομένων που απασχολούσαν έβγαζαν αυτά που έδιναν...!

Παρουσιάζονται «συντετριμμένοι» κάποιοι (τρομάρα τους) που είναι αναγκασμένοι να δίνουν επίδομα πείνας στους απόμαχους της εργασίας, καθώς προσπαθούν να βάλουν απέναντι εργαζόμενους και συνταξιούχους κατά την προσφιλή τους τακτική, λέγοντας ότι «οι εργαζόμενοι δουλεύουν για να πληρώνουν τους συνταξιούχους, αποκρύπτοντας τους την αλήθεια.
Δεν τους λένε πως τα ταμεία κατά την ίδρυση τους επί τριάντα χρόνια περίπου γέμιζαν από τις εισφορές των εργαζομένων χωρίς να δίνουν συντάξεις, ώστε να δημιουργηθούν αποθεματικά.. δεν λένε πως τόσο τα ασφαλιστικά ταμεία, όσο και τα ταμεία του κράτους τα «γεμίζουν» οι εργαζόμενοι και πως αυτοί οι ίδιοι οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο. 
Οι εργαζόμενοι είναι που φορολογούνται σκληρά, δεν είναι οι εφοπλιστές που φοροαπαλλάσσονται, ούτε οι θιασώτες της δημιουργικής λογιστικής και του μεγάλου κεφαλαίου που φοροδιαφεύγουν..! 
Οι βιομήχανοι, την προηγούμενη βδομάδα, βγήκαν και είπαν: «Τα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών εταιρειών που είναι επενδεδυμένα στην κεφαλαιαγορά, αντιστοιχούν σε μόλις 8% του ΑΕΠ, έναντι 81,9% κατά μέσο όρο στην ΕΕ».

Μας λένε δηλαδή, για φέρτε τα λεφτά να τα παίξουμε στο χρηματιστήριο, όπως παίξαμε τα 3,5 δισ. την περίοδο 1999-2002. Τότε που έκαναν φτερά σε ένα βράδυ και κατέληξαν στις τσέπες αυτών που νοιάζονται για το καλό μας, όπως διατείνονται και τα εργοδοτικά φερέφωνα που υποδύονται τους συνδικαλιστές..!
Οι ίδιοι μιλάνε για 99 δισ. για τις επόμενες δεκαετίες που πρέπει να πέσουν στην κεφαλαιαγορά για να στηρίξουν την ανάπτυξη των κερδών για λίγους, και την φτώχεια, την ανεργία και ανασφάλεια για τους πολλούς.

Το έγκλημα αυτό συνάδελφοι δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.

Το συγκεκριμένο ασφαλιστικό σύστημα δεν αποτελεί καινοτομία της νέας κυβέρνησης. Έρχεται από πολύ μακριά και έχει μακρά διαδρομή. Το ασφαλιστικό σχέδιο των «τριών στυλοβατών» χαρακτηρίστηκε ως η «Mercedes» των ασφαλιστικών συστημάτων, από τον Χοσέ Πινιέρα, γραμματέα Ασφάλισης της Χιλιανής χούντας.
Από το 1992 - και την τότε κυβέρνηση της ΝΔ - μπήκαν οι σπόροι για το τριφασικό ασφαλιστικό σύστημα, που σχεδιάζεται να ενισχυθεί σήμερα. 
Είναι γνωστό ότι το μοντέλο της Χιλής είναι το αγαπημένο παράδειγμα της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΔΝΤ και όλων των κεφαλαιακών μηχανισμών που ασχολούνται με τις ιδιωτικοποιήσεις και την κατεδάφιση των δικαιωμάτων, που είχαν κατακτηθεί κάτω από άλλο διεθνή συσχετισμό, από την πάλη των λαών και την τεράστια προσφορά του σοσιαλισμού.

Αυτό είναι το τάχα καινούργιο και καινοτόμο που φέρνουν, κατευθείαν από την Χιλιανή χούντα!
Μάλιστα, ο υπουργός Εργασίας του δικτάτορα Πινοσέτ, ο Πινιέρα, είχε κάνει κάτι ακόμα πιο προχωρημένο. Είχε μετονομάσει την 1η Μάη του 1981 σε «μέρα ελεύθερης επιλογής συστήματος σύνταξης», έτσι ώστε να μη γιορτάζεται η Πρωτομαγιά ως μέρα ταξικής πάλης, αλλά ως μέρα κατάργησης της δημόσιας Ασφάλισης!!!

Συνάδελφοι, μην παρασύρεστε από οργανώσεις για τα «δικαιώματα του εργοδότη» και την «συνδικαλιστική μαφία» όπως τους λένε οι εργαζόμενοι.
Όταν το συνδικαλιστικό κίνημα παλεύει να αναχαιτίσει τις εις βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων αποφάσεις, αυτοί κατ’ εντολή των αφεντικών τους προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους από τα πραγματικά προβλήματα, είτε παίζοντας τις πιτσικουλιές μέσω ανόητων επιστολών που ξεχειλίζουν ψέμα, χρησιμοποιώντας ως λαγό ένα μη θεσμικό και άχρηστο όργανο που ακούει στο όνομα «Συντονιστικό», είτε προάγοντας τα συμφέροντα των ασφαλιστικών εταιριών, επικροτώντας με τον τρόπο αυτό την αποδόμηση της κοινωνικής ασφάλισης..!

Αναμφίβολα αυτούς επιλέγετε για  εκπροσώπους.. είστε βέβαιοι ότι σας αξίζουν κιόλας..;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επιστροφή στην αρχή της σελίδας

Επιστροφή

ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ "ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΙΚΟΣ" Εδάφιον 20

"...εγκατέστησαν πολίτευμα που να εκπαιδεύη τους πολίτας έτσι ώστε να θεωρούν την ακολασίαν δημοκρατίαν, την παρανομίαν ελευθερίαν, την αυθάδειαν ισονομίαν και την εξουσίαν του να κάμνη κανείς αυτά ευδαιμονίαν..."

Ουμπέρτο Εκο: Περί Δημοκρατίας

“Δημοκρατία δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία έχει το δίκιο. Σημαίνει πως έχει το δικαίωμα να κυβερνάει”.

“Δημοκρατία δεν σημαίνει ότι η μειοψηφία έχει άδικο. Σημαίνει πως, ενώ σέβεται την κυβερνητική πλειοψηφία, υψώνει δυνατά τη φωνή της κάθε φορά που νομίζει ότι η πλειοψηφία έχει άδικο (ή ακόμη χειρότερα όταν αντιτίθεται στους νόμους, την ηθική και τις αρχές της δημοκρατίας), και οφείλει να το πράττει δυναμικά, γιατί αυτή είναι η εντολή των πολιτών. Όταν η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι έχει δίκιο και η μειοψηφία δεν αντιδράει, τότε η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο…”