3 Ιουν 2011

Φεουδαρχικές "αλλαγές" στην αγορά εργασίας?


Ανατροπές και μάλιστα εκ βάθρων προβλέπει το αναθεωρημένο μνημόνιο που συμφωνήθηκε μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικα, έπειτα και από την ολοκλήρωση των σχετικών διαπραγματεύσεων των εκπροσώπων της με την υπουργό Εργασίας, κ. Λούκα Κατσέλη. Οι σημαντικές από αυτές, η παροχή δυνατότητας και δικαιώματος πρόσληψης νέων εργαζομένων ηλικίας κάτω των 25 ετών με μισθό 590 ευρώ, 20% λιγότερα από ό,τι προβλέπει η εθνική γενική συλλογική σύμβαση και.....
η άνευ αποζημίωσης απόλυση των ορισμένου χρόνου υπαλλήλων έπειτα από τρία χρόνια εργασίας.

Οι αλλαγές που θα προωθηθούν θα περιλαμβάνουν:
1. Συμβάσεις ορισμένου χρόνου: Σύμφωνα με τις προωθούμενες αλλαγές, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου μπορούν να ανανεωθούν τρεις φορές και για διάστημα που να μην ξεπερνά τα τρία χρόνια. Οι όποιες ανανεώσεις θα πρέπει να γίνουν εντός της τριετίας. Σε περίπτωση που είτε ξεπεράσουν τα τρία έτη, είτε τις τρεις ανανεώσεις, τότε θεωρείται ότι ο εργαζόμενος καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες και η σύμβασή του μετατρέπεται σε αορίστου χρόνου.
2. Διευθέτηση χρόνου εργασίας: Προτείνεται, ανάλογα με τις απαιτήσεις της περιόδου και τις ανάγκες της κάθε επιχείρησης, η δυνατότητα αυξομείωσης των ωρών απασχόλησης. Συγκεκριμένα, οι ώρες εργασίας μπορούν να αυξάνονται κατά δύο (2) ώρες ημερησίως και συνολικά για έξι (6) μήνες το χρόνο, με αντίστοιχη μείωση σε άλλη χρονική περίοδο. Η προτεινόμενη διευθέτηση του χρόνου εργασίας μπορεί να γίνει με τους παρακάτω τρόπους:
3. Με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας
4. Με συμφωνία του εργοδότη και συνδικαλιστικής οργάνωσης
5. Με συμφωνία του εργοδότη και του συμβουλίου των εργαζομένων
6. Με συμφωνία του εργοδότη και ένωσης προσώπων. Η ένωση προσώπων μπορεί να συσταθεί από το 25% τουλάχιστον των εργαζομένων της επιχείρησης όταν απασχολεί πάνω από 20 εργαζόμενους και το 15% όταν απασχολεί μέχρι 20 εργαζόμενους.
Πάντως, οι επιχειρησιακές ή κλαδικές συμβάσεις μπορούν να καθορίζουν άλλο σύστημα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου ή της επιχείρησης.
7. Κίνητρο για πρόσληψη νέων: Η τρίτη ρύθμιση έχει στόχο τη διευκόλυνση των νέων για απόκτηση πρώτης εργασιακής εμπειρίας και ένταξής τους στην αγορά εργασίας με πλήρη ασφάλιση στους κλάδους σύνταξης, ασθενείας σε είδος και επαγγελματικού κινδύνου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Οι ασφαλιστικές εισφορές αποδίδονται στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ από τον εργοδότη. Η ρύθμιση, η οποία συμπληρώνει τα υπάρχοντα προγράμματα του ΟΑΕΔ επεκτείνοντας το πεδίο εφαρμογής σε όλους τους νέους και όχι μόνο στους εγγεγραμμένους ανέργους, αφορά στην πρόσληψη νέων ηλικίας 18 έως 25 ετών με συμβάσεις διάρκειας μέχρι 24 μήνες και με αποδοχές έως 20% χαμηλότερες από τις προβλεπόμενες για νεοπροσλαμβανόμενο.

Προκειμένου να προσλάβουν νέους για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας επιπλέον του υφιστάμενου προσωπικού, οι εργοδότες υποχρεούνται να μην έχουν προβεί κατά τους τελευταίους τρεις μήνες σε μείωση προσωπικού, αλλά ούτε και να κάνουν απολύσεις κατά τη διάρκεια της ισχύος αυτών των συμβάσεων.
Στην περίπτωση εργοδοτών εποχικής λειτουργίας που συνάπτουν συμβάσεις εργασίας για την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας, υποχρεούνται να μην έχουν προβεί σε μείωση του εποχικού προσωπικού που απασχολούν σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους αλλά ούτε και να προβούν σε μείωση του προσωπικού που απασχολούν κατά τη διάρκεια ισχύος των συμβάσεων αυτών.
http://www.dailynews24.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επιστροφή στην αρχή της σελίδας

Επιστροφή

ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ "ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΙΚΟΣ" Εδάφιον 20

"...εγκατέστησαν πολίτευμα που να εκπαιδεύη τους πολίτας έτσι ώστε να θεωρούν την ακολασίαν δημοκρατίαν, την παρανομίαν ελευθερίαν, την αυθάδειαν ισονομίαν και την εξουσίαν του να κάμνη κανείς αυτά ευδαιμονίαν..."

Ουμπέρτο Εκο: Περί Δημοκρατίας

“Δημοκρατία δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία έχει το δίκιο. Σημαίνει πως έχει το δικαίωμα να κυβερνάει”.

“Δημοκρατία δεν σημαίνει ότι η μειοψηφία έχει άδικο. Σημαίνει πως, ενώ σέβεται την κυβερνητική πλειοψηφία, υψώνει δυνατά τη φωνή της κάθε φορά που νομίζει ότι η πλειοψηφία έχει άδικο (ή ακόμη χειρότερα όταν αντιτίθεται στους νόμους, την ηθική και τις αρχές της δημοκρατίας), και οφείλει να το πράττει δυναμικά, γιατί αυτή είναι η εντολή των πολιτών. Όταν η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι έχει δίκιο και η μειοψηφία δεν αντιδράει, τότε η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο…”