«Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς»

Ανακοίνωση

Συναδέλφισσα - Συνάδελφε…

«Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς»!

«Όταν πεθαίνει ο βασιλιάς μη χαίρεσαι. Μη λες πως θαν’ καλύτερος ο νυν από τον τέως. Πως θα ‘ναι το λυκόπουλο καλύτερο από τον λύκο. Τότε μονάχα να χαρείς: αν θα ’ναι ο τελευταίος…».

«Κι αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς». (Κ. Βάρναλης).

Η πολιτική των παράλυτων ιδεών και των αργυρώνητων προθέσεων, είναι σήμερα η μήτρα όπου κυοφορείται ο κυβερνητικός ενδοτισμός ο οποίος έξι χρόνια τώρα, σε πλήρη αρμονία με την Ευρώπη του οικονομικού «διαφωτισμού» και του τραπεζικού εκβιασμού, έχουν μετατρέψει το Σύνταγμα σε κουρελόχαρτο και την Βουλή των Ελλήνων σε μηχανισμό επικύρωσης των κανόνων λειτουργίας της αποικίας.

Η Ευρώπη εγκλωβισμένη σε μια προτεσταντική εμμονή καταστροφικής λιτότητας, αρνείται να δει ότι η κρίση δεν οφείλεται στους άκαμπτους υψηλούς μισθούς, στις τιμές και στο κακό κράτος, δηλαδή σε παράγοντες της προσφοράς, αλλά στον κερδοσκοπικό τρόπο που λειτουργούν οι χρηματοπιστωτικές αγορές, με την έννοια ότι το χρήμα δεν επιστρέφει στην παραγωγή.

Όταν λοιπόν η οικονομία πάσχει από βαριά κρίση, τότε η ΕΚΤ που εκδίδει το νόμισμα, δεν έχει μόνο την υποχρέωση να δαπανήσει, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να δαπανήσει, είναι αναγκαίο, ώστε να αυξήσει την ζήτηση σε αγαθά και υπηρεσίες, που μπορεί να παράξει η οικονομία, έστω και στις τιμές που είναι άκαμπτες και υψηλές, έτσι ώστε να επιτευχθεί η πλήρης απασχόληση πόρων και ανθρώπων, ασχέτως του ύψους του ελλείμματος που είναι δυνατόν να δημιουργηθεί.

Σε μια χώρα που οι μισθοί είναι φιλοδώρημα και οι συντάξεις ελεημοσύνη, καμία ανάπτυξη δεν πρόκειται να υπάρξει για τους εργαζόμενους της αποικίας, παρά μόνο για μια χούφτα ανθρώπων που θα εκμεταλλευτούν τον κόπο των εργαζομένων και τους κάθε λογής δημόσιους πόρους.

Η εξαντλημένη Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα στη κατάταξη κοινωνικής δικαιοσύνης κι οι κάτοικοι αυτής της χώρας τα θύματα της μεγαλύτερης κοινωνικής αδικίας στην Ευρώπη.

Τούτου δοθέντος, μπορούμε εύκολα να προβλέψουμε που θα οδηγηθεί η κατάσταση όταν θα εφαρμοστούν τα μέτρα του νέου Μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ το καλοκαίρι του 2015.

Η κατάσταση στην Ελλάδα θα θυμίζει περισσότερο αφρικανική χώρα, παρά ευρωπαϊκή και αν επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτό, τα μνημόνια στο άμεσο μέλλον θα αποτελέσουν μια καταστροφική ρουτίνα, «θα έχουμε συνηθίσει το πρόσωπο του τέρατος»..!

Το νέο φόρο-ασφαλιστικό νομοσχέδιο που προσπαθούν να επιβάλουν οι πρόθυμοι «κλητήρες» των Βρυξελλών, θα αποτελέσει την ταφόπλακα του ασφαλιστικού συστήματος και των πολλαπλά πετσοκομμένων συντάξεων.

Με την εφαρμογή του τρομοασφαλιστικού, από το 2018 και μετά οι συντάξεις θα βαίνουν μειούμενες και οι εισφορές αύξουσες…, όλα αυτά σε συνδυασμό με την εξοντωτική φορολογία, τα ήδη λεηλατημένα εργασιακά δικαιώματα, τις ελεήμονες Σ.Σ.Ε, και τους  μισθούς πείνας θα σημάνουν το τέλος της εργασίας και των συντάξεων.

Για όλα αυτά και πολλά άλλα, ο μόνος δρόμος που είναι ικανός να μας οδηγήσει έξω από αυτόν τον λαβύρινθο των εκβιασμών, του φόβου, της ανεργίας και της φτώχειας, είναι ο δρόμος του συλλογικού αγώνα των δυνάμεων της εργασίας.

Η Πανελλαδική Γενική Απεργία της Πέμπτης (4 Φλεβάρη) με την δυναμική και την καθολικότητα της, θα σηματοδοτήσει πως το παρόν και το μέλλον μας δεν το διαπραγματευόμαστε, υποθηκεύοντας τις επόμενες γενιές.

Καλούμαστε όλοι την Πέμπτη το πρωί να συνταχθούμε και να αγωνιστούμε με τους συναδέλφους μας των άλλων ταξικών σωματείων, απέναντι στις εργοδοτικές δυνάμεις και να τους δείξουμε ότι, «οι άνθρωποι που είναι αρκετά τρελοί για να πιστεύουν ότι μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο, είναι αυτοί που στο τέλος το κάνουν». (Jack Kerouac-on the road)