Απόφαση-“βόμβα” του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τους συμβασιούχους

Τα πάνω-κάτω στην αγορά εργασίας της Ευρώπης αλλά και της χώρας μας αναμένεται να φέρει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (ΔΕΚ, απόφαση υπ’αριθ. C-596/14 της 14ης Σεπτ. 2016) που δημοσιεύθηκε πριν λίγες μόλις ημέρες.

Η απόφαση για πρώτη φορά εξομοιώνει τις συμβάσεις εργασίας κάθε είδους (συμβάσεις ορισμένου χρόνου, συμβάσεις έργου, συμβάσεις εργασιακής εμπειρίας, συμβάσεις ΕΣΠΑ, συμβάσεις εκπαίδευσης-κατάρτισης, συμβάσεις αναπλήρωσης-αντικατάστασης συναδέλφου κ.α.) ως προς όλους τους όρους και τις συνθήκες απασχόλησης (μισθό, επιδόματα, τριετίες, προειδοποίηση, αποζημίωση απόλυσης) με τις συμβάσεις αορίστου χρόνου!!

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΔΕΚ) αποφάνθηκε ότι ο μισθός αυτών που εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου, μερικής ή προσωρινής απασχόλησης, κάθε τύπου και περιεχομένου, πρέπει να είναι ίδιος με αυτόν που λαμβάνουν οι απασχολούμενοι με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου στις αντίστοιχες υπηρεσίες του κράτους, των ΟΤΑ και του ιδιωτικού τομέα!

Επιπλέον το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι είναι υποχρεωτική η καταβολή αποζημίωσης σε όσους απασχολήθηκαν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και αποχωρούν αυτοδικαίως (μετά τη λήξη της σύμβασης) ή απολύονται, αντίστοιχου ύψους με τις αποζημιώσεις που λαμβάνουν οι έχοντες σύμβαση αορίστου χρόνου συνάδελφοί τους που απολύονται!

Συγκεκριμένα το διατακτικό αυτής της απόφασης-«βόμβα» έχει ως εξής:

«Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) αποφαίνεται:

1)Η ρήτρα 4, σημείο 1, της Συμφωνίας-Πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και έχει προσαρτηθεί στην Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη Συμφωνία-Πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, έχει την έννοια ότι στις «συνθήκες απασχολήσεως» περιλαμβάνεται η αποζημίωση την οποία υποχρεούται να καταβάλει ο εργοδότης στον εργαζόμενο λόγω λύσεως της συμβάσεως εργασίας του ορισμένου χρόνου.

2)Η ρήτρα 4 της Συμφωνίας-Πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία έχει προσαρτηθεί στην Οδηγία 1999/70, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία, όπως αυτή της κύριας δίκης, η οποία δεν αναγνωρίζει δικαίωμα αποζημιώσεως λόγω λύσεως της συμβάσεως εργασίας σε εργαζόμενο στο πλαίσιο συμβάσεως εργασίας interinidad, ενώ επιτρέπει τη χορήγηση τέτοιας αποζημιώσεως, μεταξύ άλλων, σε αντίστοιχους εργαζομένους αορίστου χρόνου. Το γεγονός και μόνον ότι ο εν λόγω εργαζόμενος πραγματοποίησε την εργασία του βάσει συμβάσεως εργασίας interinidad δεν αποτελεί αντικειμενικό λόγο, ο οποίος να δικαιολογεί τη μη χορήγηση της αποζημιώσεως αυτής στον ως άνω εργαζόμενο.»

Σύμφωνα με την ΕΝΥΠΕΚΚ “η απόφαση αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έρχεται στην πιο καθοριστική στιγμή για την Ευρώπη και κυρίως για την Ελλάδα όπου η προσωρινή σύμβαση και η σύμβαση μερική απασχόλησης (σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων) ξεπέρασαν σε ποσοστό την πλήρη απασχόληση με άμεση απειλή και για το μέλλον της μισθωτής εργασίας αλλά και για το μέλλον των συντάξεων σύμφωνα με τα από 1-2-2015 ΚΑΙ 20-10-2016 Δελτία της ΕΝΥΠΕΚΚ! Η ΕΝΥΠΕΚΚ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ χαιρετίζει την έκδοση της πολύ σημαντικής αυτής απόφασης που αφορά εκατομμύρια ευρωπαίων εργαζομένων και Ελλήνων πολιτών, κυρίως τους νέους μας, που καλούνται ή πιέζονται από τους δανειστές και τις μνημονιακές κυβερνήσεις να εργαστούν στις ποικιλώνυμες μορφές της νεανικής ευέλικτης ειλωτείας.

Η ΕΝΥΠΕΚΚ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ καλεί την κυβέρνηση σε άμεση συμμόρφωση με την παραπάνω απόφαση του ΔΕΚ και στην κατάργηση νόμων και διατάξεων που προβλέπουν τα αντίθετα”, καταλήγει η ανακοίνωση της ΕΝΥΠΕΚΚ