Νεκταροποσία και ευφυέστατοι πράσινοι δράκοι

«Εργατική Συσπείρωση»

Ανακοίνωση

Νεκταροποσία και ευφυέστατοι πράσινοι δράκοι

Συνάδελφοι-σσες.

Με την ευκαιρία αυτής της ανακοίνωσης, ευχόμαστε (κατά παράδοση) Ευτυχισμένο και Ειρηνικό το 2018, παρόλο που γνωρίζουμε πολύ καλά, πως με τις ευχές δεν άλλαξε τίποτα, ποτέ.

 

Γνωρίζουμε ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αρχίζουν να σχηματίζουν εργατική συνείδηση, να ενοποιούν και να κινητοποιούν τις δυνάμεις τους από το 1875. Έκτοτε όσα κατάφεραν, τα κατάφεραν με συνεχείς θυσίες, δύσκολους και άνισους αγώνες, αντιμετωπίζοντας παλικαρίσια τις αντίξοες συνθήκες και το ιδιαίτερα εχθρικό περιβάλλον.

Δεν εύχονταν, αγωνίζονταν. Δεν ανέθεταν το μέλλον τους σε μεσάζοντες, αλλά το κρατούσαν γερά στα χέρια τους. Όσες φορές οι εργαζόμενοι ανέθεσαν το μέλλον τους, σε σάπιες, συμβιβασμένες, ανεξέλεγκτες και  συναλλασσόμενες ηγεσίες, δεν έχασαν μόνο το μέλλον τους, αλλά και το παρόν τους.

Συμβαίνει σήμερα, τώρα, λίγο-λίγο κάθε φορά. Για κάθε δικαίωμα και κεκτημένο, για κάθε μείωση και δυσμενή μεταβολή, προσφέρουν μια υπόσχεση, ένα κομμάτι φόβου, μια απειλή και ένα «κοίτα τι γίνεται αλλού». Μέχρι το «αλλού» να γίνει «παντού».

Η Ιστορία του εργατικού κινήματος αποδεικνύει, ότι καμία επιχείρηση δεν έκλεισε εξαιτίας των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους και καμία δεν έμεινε ανοιχτή επειδή οι εργαζόμενοι εργάζονταν για ένα κομμάτι ψωμί.

Αν συνέβαινε αυτό, τότε η Σουηδία θα πρέπει να ήταν Ζιμπάμπουε και η Ζιμπάμπουε Σουηδία. Δεν είναι, παρόλο που η Ζιμπάμπουε κατέχει 195 τύπους ορυκτών.

Οι εργαζόμενοι ούτε ανοίγουν επιχειρήσεις, ούτε καταντούν τις επιχειρήσεις προβληματικές. Αυτό, είναι δουλειά άλλων.. Αυτών, που πουλούν νερό δίπλα στο ποτάμι, εμποδίζοντας τους άλλους να φτάσουν σ’ αυτό..!

Είδαμε τους εμπόρους των εργασιακών δικαιωμάτων, από τη μια να κατηγορούν του άλλους για εγωκεντρισμό και μισαλλοδοξία και από την άλλη να βενετίζουν, γευόμενοι το νέκταρ της εμπορικής τους επιτυχίας..!

Ήμασταν από καιρό σίγουροι ότι κάτι έπιναν, αλλά δεν ξέραμε ότι αυτοί το λένε νέκταρ.

Αυτό που σίγουρα ξέρουμε, είναι ότι τις επιτυχίες του συνδικαλισμού και των στελεχών του εκείνων, που σέβονται εαυτό και εργαζόμενους, πρέπει να τις «απολαμβάνουν» οι εργαζόμενοι που τους εμπιστεύτηκαν, και όχι οι ίδιοι. 

Εκτός βέβαια και αν πρόκειται για εκείνες, τις άλλες επιτυχίες.. Τις επιτυχίες αυτών, που πουλάνε το νερό δίπλα στο ποτάμι.

Τέτοιες επιτυχίες ούτε τις επιδιώκουμε, ούτε θέλουμε ποτέ να τις γνωρίσουμε. Δεν αξίζουν στους  εργαζόμενους. Είναι δηλητηριώδεις.

Δεν είναι επιτυχία, σε ένα τμήμα εργασίας να υπάρχουν εργαζόμενοι, που κάνουν την ίδια δουλειά με τους συναδέλφους τους και να έχουν διαφορετικό βασικό μισθό και αντιμετώπιση, ούτε φυσικά είναι επιτυχία εργαζόμενοι με την ίδια ειδικότητα να αντιμετωπίζονται επιλεκτικά. Η διάκριση δεν είναι επιτυχία, είναι κατάντια.

Ο Συνδικαλιστής και κυρίως οι εργαζόμενοι, δεν πρέπει να είναι ικανοποιημένοι με καμία επιτυχία, εκτός βέβαια και συμφωνήσουμε ότι απαλείφθηκε από προσώπου γης η αδικία και η εκμετάλλευση. Αν ναι, τότε το συζητάμε. Αλλά μόνο τότε.

Θα πρέπει να γνωρίζουμε, ότι οι συνδικαλιστές δεν νομιμοποιούνται να εκθέτουν τους εργαζόμενους έναντι εργοδοτών και διοικήσεων, προκειμένου να βγάλουν αυτοί το φίδι απ’ την τρύπα, ή να τους οδηγούν σε συμφωνία εντός συνθηκών πίεσης και διλημμάτων.

Η διαπραγμάτευση είναι δουλειά των συνδικαλιστών. Οι συναντήσεις εργαζομένων, συνδικαλιστών και διοίκησης ταυτόχρονα, είναι συνδικαλιστικά αντιδεοντολογικές και ουδέποτε αθώες..!  Ο συνδικαλισμός οφείλει να προστατεύει τους εργαζόμενους, όχι να τους εκθέτει… Τώρα αν κάποιοι είναι ιδεολογικά αντίθετοι με τις αξίες του συνδικαλισμού και την ταξική του διάσταση, ας ασχοληθούν με κάτι άλλο, ήδη ξεκίνησαν οι άεργοι μέντορες και οι διαχειριστές, να διαπραγματεύονται μέσω Φαξ.

Η διαπραγμάτευση δεν είναι πάρεργο, είναι αφοσίωση και ευθύνη. Όταν διαπραγματεύεσαι αλυσοδεμένος με εκβιασμούς, απειλές, τελεσίγραφα και τετελεσμένα, τότε περίμενε και τον αετό να σου φάει το συκώτι.

Επίσης, δεν έχει σημασία τι βολεύει τον εργαζόμενο, ή μια ομάδα εργαζομένων όταν διακυβεύονται, επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, ειδικότητες και κεκτημένα, όπως η ασφάλεια των εργαζομένων.

Ο συνδικαλιστής που επαιτεί ψήφους, καταντά χρήσιμος  ρακοσυλλέκτης των απέναντι..!

Οι συμφωνίες που γίνονται μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών πρέπει να τηρούνται όλες και όχι όποια βολεύει τους εργοδότες την κάθε φορά, να τροποποιείται εις βάρος των εργαζομένων με συνδικαλιστική συναίνεση. 

Δεν εκλέγουμε τους συνδικαλιστές για μεσάζοντες, τους εκλέγουμε για μπροστάρηδες.

Επικαλέστηκαν την συμφωνία 2+1 που αφορούσε τους Π.Κ και την τιμήσαμε, ζητήσαμε την συμφωνία που αφορούσε τους ηλεκτρολόγους όταν σταματά η λειτουργία του ενός εκ των δυο περιστροφικών κλιβάνων και την αρνήθηκαν, παρόλο που αυτή αποδεδειγμένα, είχε καταστεί σιωπηλός όρος της ατομικής σύμβασης εργασίας των ηλεκτρολόγων εκείνων, των οποίων μεταβάλλονταν, κατά δοκούν, το ωράριο εργασίας τους.

Στην περίπτωση αυτή, οι κοινωνούντες το νέκταρ, αποφάσισαν να συναινέσουν στην κατάργηση αυτής της ημι-συμφέρουσας, συμφωνίας, με μια άλλη που είναι εις βάρος του εισοδήματος των εργαζομένων.

Η κατηργημένη συμφωνία, προέβλεπε πως όσο καιρό βρίσκεται σταματημένος ό ένας εκ των δύο Π.Κ, οι ηλεκτρολόγοι των οποίων θα αλλάζει το ωράριο εργασίας τους, θα λαμβάνουν ως αποζημίωση για την μεταβολή αυτή, το ήμισυ (50%) του ποσού της νυχτερινής βάρδιας που θα έπρεπε να καλύπτουν..

Η νέα «ευφυέστατη» συμφωνία έχει ως εξής: Όταν οι εργαζόμενοι θα χάνουν την νυχτερινή βάρδια, δεν θα αποζημιώνονται. Θα αμείβονται μόνο για όσες νυχτερινές βάρδιες εργαστούν.

Συμφώνησαν λοιπόν να εργάζονται οι ηλεκτρολόγοι 4 μήνες τον χρόνο νύχτα, όταν όλο τον χρόνο δεν λειτουργήσει ο ένας κλίβανος. 

Αν υποθέσουμε πχ. ότι έστω η νυχτερινή βάρδια αμείβεται με 100 ευρώ, τότε με την πρώτη συμφωνία οι ηλεκτρολόγοι θα λάμβαναν: (50€ × 12 βάρδιες) = 600€./έτος. 
Αν ο κλίβανος λειτουργούσε για 2 μήνες για λόγους παραγωγής, τότε θα λάμβαναν: (100€ × 2 βάρδιες) + (50€ × 10 βάρδιες) = 700€/έτος
Με την νέα συμφωνία, θα εργάζονται 4 βάρδιες νύχτα τον χρόνο και θα λαμβάνουν: (100€ × 4 βάρδιες) = 400€. 
Αν ο κλίβανος λειτουργήσει και 2 μήνες επιπλέον για λόγους παραγωγής, τότε θα λαμβάνουν: (100€ × 6 βάρδιες) = 600€/έτος
Δηλαδή με την δεύτερη συμφωνία χρησιμοποίησαν την νόμιμη νυχτερινή εργασία για να καταργήσουν μια άλλη συμφωνία. 
Με την «νέα συμφωνία» οι εργαζόμενοι θα παίρνουν 100 έως 200€ λιγότερα και θα εργάζονται νύχτα, εισπράττοντας ως μπόνους, τις συνέπειες της νυχτερινής εργασίας στον οργανισμό τους Εύγε..! 

Με αυτή την δυσμενή για τους εργαζόμενους μεταβολή δεν συμφωνούμε, δεν την ψηφήσαμε και δεν την αποδεχόμαστε. Η άποψη μας είναι, ότι για λόγους ασφαλείας όλων των εργαζομένων, οι ηλεκτρολόγοι στην Γ’ βάρδια θα πρέπει να είναι δύο τουλάχιστον. Ζητούμε ασφάλεια 12/12  όχι 4/12

.

Μετά από όλα αυτά, είμαστε αναγκασμένοι να ζητήσουμε να σταματήσει η λήψη αυτού του πράγματος που το λένε νέκταρ, γατί προκαλεί φαντασιώσεις με πράσινους δράκους!

Είναι πολλοί αυτοί που κάνουν για συνδικαλιστές και πολλοί συνδικαλιστές που δεν κάνουν.., γιατί σημασία έχει να κρατάς το τιμόνι και όχι να κρατιέσαι απ’ αυτό…!

«Η αξιοπιστία φαίνεται εκ του αποτελέσματος και μερικοί έμειναν ανεξεταστέοι», να πουλούν νερό δίπλα στο ποτάμι..!