16 Νοε 2007

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χουντικής τυραννίας, το Νοέμβριο του 1973.
Το Πολυτεχνείο ήταν η κορυφαία εκδήλωση της επτάχρονης αντιχουντικής πάλης και μία από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας.
Ο Αγώνας και τα αιτήματα εκείνου του αγώνα είναι πάντα επίκαιρα και απαιτητά.
Παιδεία, Υγεία, δουλειά, κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη αποτελούν διαχρονικά αιτήματα της Ελληνικής κοινωνίας.
Εργαζόμενοι, σπουδαστές και νεολαία συνεχίζουν τον αγώνα και τις διεκδικήσεις για Ειρήνη, Δημοκρατία, Ισονομία, Ανεξαρτησία.
Τα εργασιακά, οικονομικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων συνεχίζουν να δέχονται επιθέσεις, αμφισβητήσεις και ανατροπές, εντείνοντας τις ανισότητες και τις αδικίες.
Σήμερα το μήνυμα και οι αγώνες της εξέγερσης του πολυτεχνείου είναι περισσότερο επίκαιρα από ποτέ.
Στην εποχή μας ο άνθρωπος έχει πάρει την θέση των πρώτων υλών, στην χοάνη της αδηφάγας κρεατομηχανής της παγκοσμιοποίησης.
Τα κεκτημένα εργασιακά και δημοκρατικά μας δικαιώματα αναπαζαρεύονται κατά την διαδικασία της μεγιστοποίησης των κερδών μιας χούφτας ανθρώπων της πολιτικής και του πλούτου.
Τα καταληστεμένα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, το σαθρό σύστημα ασφάλισης, ο βιασμός της δημόσιας και δωρεάν παιδείας είναι μερικά από τα προβλήματα που θα απασχολούν εργαζόμενους και νεολαία καθημερινά από σήμερα και πέρα σε εθνικό επίπεδο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επιστροφή στην αρχή της σελίδας

Επιστροφή

ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ "ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΙΚΟΣ" Εδάφιον 20

"...εγκατέστησαν πολίτευμα που να εκπαιδεύη τους πολίτας έτσι ώστε να θεωρούν την ακολασίαν δημοκρατίαν, την παρανομίαν ελευθερίαν, την αυθάδειαν ισονομίαν και την εξουσίαν του να κάμνη κανείς αυτά ευδαιμονίαν..."

Ουμπέρτο Εκο: Περί Δημοκρατίας

“Δημοκρατία δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία έχει το δίκιο. Σημαίνει πως έχει το δικαίωμα να κυβερνάει”.

“Δημοκρατία δεν σημαίνει ότι η μειοψηφία έχει άδικο. Σημαίνει πως, ενώ σέβεται την κυβερνητική πλειοψηφία, υψώνει δυνατά τη φωνή της κάθε φορά που νομίζει ότι η πλειοψηφία έχει άδικο (ή ακόμη χειρότερα όταν αντιτίθεται στους νόμους, την ηθική και τις αρχές της δημοκρατίας), και οφείλει να το πράττει δυναμικά, γιατί αυτή είναι η εντολή των πολιτών. Όταν η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι έχει δίκιο και η μειοψηφία δεν αντιδράει, τότε η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο…”