1η Μάη, η Απεργία που άλλαξε τον κόσμο

«Εργατική Συσπείρωση»

Ανακοίνωση

Συνάδελφοι-σσες.

Tην Δευτέρα, Τιμάμε την Εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς εργάτες στο Σικάγο το 1886, τους καπνεργάτες του '36 στη Θεσσαλονίκη και όλους εκείνους τους αλύγιστους, που αφιέρωσαν και θυσίασαν την ζωή τους στον διαρκή αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων και των χειμαζόμενων λαϊκών στρωμάτων, πριν και μετά. Η διεκδίκηση του οκταώρου και των άλλων αιτημάτων που είχαν οι εργαζόμενοι ως προμετωπίδα του αγώνα τους στο Σικάγο, ξεκίνησαν να ωριμάζουν και να τίθενται, πριν την λήξη του εμφυλίου στις Η.Π.Α το 1829, αλλά και κατά την πρώτη Διεθνή στην Γενεύη το 1866.

   

Ωστόσο με εφαλτήριο αυτή την αιματηρή απεργιακή επέτειο, τιμούμε  όλους εκείνους κι εκείνες που αγωνίστηκαν και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται μέχρι την τελική νίκη.

Την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Οι εργαζόμενοι μεταφέρουν μέσα στον χρόνο με χαρά και περηφάνια, το βαρύ φορτίο των εργατικών αγώνων που τους κληροδοτήθηκε και αντλούν δύναμη από την ιστορική πείρα, οργανώνοντας αποτελεσματικότερα τους σύγχρονους αγώνες της εργατικής τάξης.

Οι εργαζόμενοι μόνο αυτόν τον τρόπο έχουν, για να τιμούν την συμμαχία τους με το λαό, ενάντια στην καθημερινή επίθεση που δέχεται από τα συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα των μνημονίων και των αντιλαϊκών πολιτικών, που οδηγούν τις σύγχρονες κοινωνίες στην εξαθλίωση και στην ομηρία των οικονομικών συμφερόντων.

Τα οποία με θράσος και βουλιμία απολαμβάνουν στο απυρόβλητο των νόμων και της δημιουργικής λογιστικής, τον ιδρώτα των εργαζομένων, κατασπαράζουν τον δημόσιο πλούτο, τις κοινωφελείς επιχειρήσεις και τις κοινωνικές δομές της υγείας και της παιδείας.

Χρόνια τώρα, δαπανούν πακτωλούς χρημάτων για να εξαγοράσουν και να διαμορφώσουν συνειδήσεις. Στοχεύουν στην άλωση του συνδικαλιστικού κινήματος με την χρήση ανίκανων και προθύμων, προκειμένου να χειραγωγήσουν τις δυνάμεις της εργασίας και να κάμψουν κάθε οργανωμένη αντίσταση απέναντι στις προθέσεις και  τα σχέδια τους.

Αφιερώνουν ατελείωτες ώρες και χρησιμοποιούν πληθώρα μέσων, για να πείσουν τους εργαζόμενους και τους λαούς, πως δεν υπάρχει άλλη λύση από την υποταγή και τον συμβιβασμό. 

Μας κουνούν το δάκτυλό ντόπιοι και ξένοι «επαΐοντες», λέγοντας, πως για να σωθεί ο κόσμος τους, πρέπει εμείς οι ταπεινοί να ζήσουμε με μισθούς πείνας και συντάξεις φιλοδωρήματα, να υπομένουμε την εξαθλίωση και την ανεργία, μας λένε, πως είναι νομοτέλεια η αναδιανομή  της φτώχιας, οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις κατοικιών και αγαθών, που αποκτήθηκαν με εργασία και στερήσεις χρόνων.

Προσπαθούν να μας πείσουν με παραμύθια, που θα ζήλευε και η Χαλιμά, πως κάθε πράξη τους και κάθε απόφαση που λαμβάνουν ερήμην μας, έχει αφετηρία και μέτρο τον άνθρωπο και την δημοκρατία… και από την άλλη κυβερνούν και διοικούν προτάσσοντας τον φόβο, τον εκβιασμό και την ανασφάλεια, λέγοντας πως αναγκάζονται, γιατί έτσι είναι ο κόσμος και δεν υπάρχει άλλη λύση (ΤΙΝΑ - There Is No Alternative).

Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πολύ καλά, πως στο ιστορικό γίγνεσθαι δεν υπάρχουν μονόδρομοι και αναγκαιότητες, αλλά μόνο δυνατότητες, πως το ποτάμι της ιστορίας δεν γυρίζει πίσω, οι αγώνες και οι θυσίες των λαών δεν εξατμίζονται, αλλά γίνονται το στέρεο έδαφος που πάνω του οι εργαζόμενοι χτίζουν το μέλλον τους.

Γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους ποιο είναι το καλό τους και γι αυτό δεν σταματούν να αγωνίζονται.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ, κατανοούν  πως όποτε ανέθεσαν την διαχείριση του μέλλοντος τους σε αυτόκλητους και χαρισματικούς, σε ορντινάντσες των συμφερόντων, όποτε γοητεύθηκαν από τις σειρήνες ενός καλύτερου μέλλοντος, που θα έρθει μετά από ένα βασανιστικό παρόν, οδηγήθηκαν στην φτωχοποίηση, την ανεργία και την στέρηση των δικαιωμάτων τους.

 Όλοι οι εργαζόμενοι του κόσμου γνωρίζουμε, πως αιώνες ανθρώπινης προσπάθειας και εξέλιξης, τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι αρκετά και ικανά, για να μπορούν οι άνθρωποι του πλανήτη να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή.

Γνωρίζουμε πως ο εργαζόμενος σήμερα, μπορεί να εργάζεται σε καλύτερες συνθήκες, με λιγότερο γενικό εργάσιμο χρόνο, με εργασιακό εισόδημα και κοινωνικές υπηρεσίες που θα εξασφαλίζουν πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής.

Μπορεί να έχει μόνιμη δουλειά, με σύγχρονα δικαιώματα, να ζει χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας. Να απολαμβάνει σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας, Κοινωνικής Φροντίδας, Περίθαλψης, Παιδείας, με προστασία της μητρότητας, των παιδιών και των ηλικιωμένων, ελεύθερο χρόνο και υποδομές δημιουργικής αξιοποίησής του.

Κι επειδή γνωρίζουμε πολύ καλά ποιο μέλλον θέλουμε και ποια ποιότητα ζωής, γι αυτό επιμένουμε να αντιστεκόμαστε, όπως έκαναν και οι εργαζόμενοι το 1886 και το 1936. Παλεύουμε και πορευόμαστε μαζί με τους συνταξιούχους και τους φοιτητές, για ένα βέβαιο παρόν και ένα καλύτερο μέλλον.

Είναι βέβαιο, πως γνωρίζουμε το καλό μας πολύ περισσότερο από αυτούς που μας το στερούν, για αυτό και επιμένουμε να αντιμαχόμαστε την βαρβαρότητα, την εξαθλίωση, τη διαρκή αβεβαιότητα και την αποδόμηση όσων δικαιωμάτων έχουν απομείνει.

Γνωρίζουμε και γι αυτό εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε για την ανάκτηση όσων μας στέρησαν με την βία ετερόκλητες συμμαχίες, για να έχουν το δικαίωμα οι νέοι να εργάζονται και να ζουν σε συνθήκες καλύτερες και όχι χειρότερες από αυτές των προηγούμενων γενεών.

Η δύναμη του συνδικαλιστικού κινήματος και των δυνάμεων της εργασίας, η μαγιά των αγώνων που μαίνονται και θα ακολουθήσουν, είναι αυτοί που δεν αποδέχονται τη σημερινή κατάσταση, δεν υποκύπτουν στη μοιρολατρία, τον φόβο, στον εκβιασμό και τον συμβιβασμό.

Η 1η Μάη είναι μέρα έμπνευσης και αλληλεγγύης των εργαζομένων όλου του κόσμου. 

131 χρόνια μετά το Σικάγο, κρατάμε άσβεστη την ελπίδα για την τελική νίκη της εργατικής τάξης.

Οι λαοί έχουν το δίκιο με το μέρος τους.

Οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να αντιστρέψουν την κατάσταση, να απαλλαγούν από τη σημερινή βαρβαρότητα, τις θεωρίες των έντιμων δούλων και τις υποσχέσεις για μια καλύτερη ζωή στο μέλλον χωρίς αυτούς.

Την Δευτέρα θα απεργούμε. Θα δώσουμε όλοι το παρόν, ως οφείλουμε στις συγκεντρώσεις μνήμης και διαμαρτυρίας των εργαζομένων.

 Ας είμαστε η άμμος και όχι το λάδι στα γρανάζια τους…!