Mr. Keynes είσαι εδώ? ή Tο χρήματο-οικονομικό εφεύρημα του Καραγκιόζη.

Το σκηνικό :
Στο ουζοπωλείο του διεθνούς συνεταιρισμού Καραγκιόζη – Χατζατζάρη ΟΕ, πωλείται χονδρικός ή λιανικώς μια μπουκάλα δανεικό μόσχο-μυριστό ουζάκι προς ένα φράγκο το σφινάκι !
Διάλογος :
Καραγκιόζης : Φαπ ( φάπα ). Βρε Χατζατζάρη μήπως έχεις ένα φραγκάκι να σου δώσω ένα ουζάκι ?
( ουζάκι = σφινάκι από το εκλεκτό ούζο που μάλιστα ήταν και δανεικό! )
Χατζατζάρης : Τι βαράς βρε κακοχρονισμένε !! Και βέβαια έχω. Να και δώς μου .
Μετά από λίγο …….
Καραγκιόζης : Χατζατζαράκο μου , χεχε , έχω ένα φραγκάκι μου δίνεις ένα ουζάκι ?
Χατζατζάρης : Μα και βέβαια !! άλλωστε είσαι ο πρώτος μου πελάτης, μη σε χάσω!
Λίγο το ουζάκι λίγο το φραγκάκι …. η μπουκάλα άδειασε !
Χατζατζάρης : Καραγκιόζο χικ ! η μπουκάλα βούλωσε και δε βγάζει άλλο χικ ! έχεις καμία ιδέα χικ !?
Καραγκιόζης : Χικ ! έχω να σου ομολογήσω χικ! ότι η μπουκάλα άδειασε !! χικ !
Ιστορικής σημασίας στιγμή !
Αυτήν ακριβώς την στιγμή γεννήθηκαν τα Ομόλογα, που όταν εξανεμίστηκε πια κάθε ελπίδα να γεμίσει ουζάκι η μπουκάλα, μετατράπηκαν σε Δομημένα Ομόλογα με την μορφή που τα γνωρίζουμε σήμερα .
Απορία. :
Mr. Keynes είσαι εδώ ?
Mr. Keynes : Όχι βέβαια εγώ υπήρξα Οικονομολόγος! Καμία σχέση με Καραγκιόζη.
Αφιέρωση.Αφιερωμένο εξαιρετικά στους απανταχού Master-αδες και PHD των οικονομικών και Χρηματοοικονομικών σπουδών, αποφοίτων των πάσης φύσεως φημισμένων οικονομικών σχολών, καθώς και στους άγρυπνους οικονομικούς αναλυτές, αξιολογητές και εμπειρογνώμονες ( guru ), στους οποίους έχουμε εμπιστευθεί την πιστοληπτική αξιολόγηση των πάσης φύσεως οικονομικών οργανισμών και αγορών του πλανήτη, με την ευχή καλό και αδιατάρακτο ύπνο. 

                                  Εις Υγείαν μας .

                                                                        του Επίκουρου

Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜ(ΝΗΜΟ)ΝΩΝ..

Κατά το μακρινό παρελθόν οι λέξεις σοφός και μνήμη είχαν τεράστια σημασία για την επιβίωση του πολιτισμού και της δημοκρατίας.

Αποτελούσαν τους ακρογωνιαίους λίθους όπου επάνω τους οικοδομήθηκαν όλα εκείνα που σήμερα μας κάνουν υπερήφανους για το παρελθόν μας.

Τω καιρό εκείνο ο σοφοί ήταν παρόντες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και αξιολογούνταν καθημερινά. Ήταν βαρύς ο τίτλος και απαιτούσε καθημερινή υποστήριξη, στην αγορά, στα θέατρα, ακόμη και κατά την διάρκεια των πολέμων.

Η ανεξαρτησία της σκέψης και της βούλησης τους, ήταν αναγκαία και ικανή συνθήκη για την ανάπτυξή τους. Δεν υπηρετούσαν την πολιτική και τους πολιτικούς, παρά μόνο σε περιπτώσεις που αυτό θεωρούνταν επιβεβλημένο, ή αναγκαίο προκειμένου να εξυπηρετηθεί το κοινό συμφέρον (δημοκρατία, ανεξαρτησία, πολιτισμός κλπ.).

Στη μακρόχρονη ταραχώδη ιστορία της Ακρόπολης, τα τείχη επισκευάστηκαν επανειλημμένως. Κάθε επισκευή τους, πέρα από τις αρχιτεκτονικές και αμυντικές ανάγκες, υπηρετούσε έναν κυρίαρχο στόχο. Την συλλογική μνήμη.

Η αβάσταχτη χαλαρότητα μιας χώρας χαλαρής.

Ένα μύθο θα σας πω….

Ήταν μια χώρα χαλαρή μα δημοκρατική…

Εκεί οι πολιτικοί, λέγανε, ότι κάποιες εκλογές ήταν χαλαρές (γι'αυτό πάρτε το χαλαρά και μη δίνετε σημασία !!)

Επιφανείς οικονομικοί παράγοντες και τραπεζίτες ισχυριζόντουσαν, ότι η έξοδος από το τούνελ της οικονομικής κρίσης θα έρθει χαλαρά, την άνοιξη του 2009, (όπου ως γνωστόν, την άνοιξη όλα χαλαρώνουν, γι' αυτό χαλαρώστε !!)

Οι θάλασσες και τα ποτάμια κυλούσαν χαλαρά, και ξεβράζανε χαλαρότερα, τόνους ψόφια ψάρια και ατέλειωτους βούρκους και λύματα. (αλλά χαλαρώστε πια !, δεν τελείωσαν δα και οι θάλασσες στο πλανήτη !!)

Ο Ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας θα πέσει στο 3 % (αλλά χαλαρώστε , μήπως προβλέπετε να ανέβει αλλού ? είχε ενταθεί όλο το προηγούμενο καιρό, ε.. ας χαλαρώσει!)

Δικαστικοί που είχαν σα σκοπό της ζωής τους να κυνηγάνε το κακό και την παρανομία τους ανάγκαζαν να χαλαρώσουν. (Μα δε το καταλάβαιναν οι ίδιοι …χαλαρώστε τι να κάνουμε !)

Επιχειρήσεις μεγάλες ήσαν ηθικές και είχαν αρχές και αξίες, αλλά άλλες δεν είχαν γιατί ήσαν μικρές και ανήθικες, και απέλυαν εργαζόμενους γιατί δεν άντεχαν να τους κλέβουν άλλο! (εντάξει χαλαρώστε πια, οι εργαζόμενοι έχουν όλο τον καιρό να αλλάξουν γνώμη και να μη δίνουν σημασία σε ασήμαντες χαλαρές κλοπές. Είναι θέμα οπτικής γωνίας. Άλλωστε οι μικρές επιχειρήσεις έχουν αρκετό δρόμο μπροστά τους στο να γίνουν μεγάλες.)

Ευτυχώς που μια τέτοια χώρα δεν μπορεί παρά να είναι το θέμα ενός μύθου και μόνο, γιατί διαφορετικά και εσείς που συνειδητά χαλαρώνετε, αλλά και όσοι νομίζουν πως σίγουρα δεν είναι χαλαροί, θα έπρεπε να βγουν από τη χαλάρωση τους. Όχι πως θα ήταν κακό, αλλά άντε πάλι να ξανά χαλαρώνεις .

από τον Επίκουρο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-Κλείνει ο "Βοσινάκης" στην Πάτρα

Συγκλονισμένη η τοπική κοινωνία της Πάτρας από τις τελευταίες εξελίξεις , όσο αναφορά την μεταφορά του εργοστασίου ΒΟΣΙΝΑΚΗ στην Αττική, προσπαθεί να εξηγήσει τι είναι εκείνο που έχει δημιουργήσει την απόγνωση, την μιζέρια και την δυστυχία στον τόπο μας.

Ο «Δημοσιογράφος» και το πρόσωπο του τέρατος.

Του Κωστή Παπαϊωάννου

 Έχουν συχνά καυτηριαστεί η αισθητική και οι πρακτικές ορισμένων ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως η χαμηλού επιπέδου δημοσιογραφία είναι ελληνική εφεύρεση ή αποκλειστικότητα. Στη χώρα μας όμως έχει γίνει κυρίαρχη. Δεν είναι η περιθωριακή απόφυση μιας ευρύτερης βιομηχανίας της ενημέρωσης, ένα υποπροϊόν που απευθύνεται σε κάποια προεπιλεγμένη ομάδα-στόχο.

Με βάση τον βαθμό επιρροής της στα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα είναι επικρατούσα.

Το Ευρώ η Ανοχή και ο Οίκος της.

Πολλοί οικονομολόγοι διατείνονται ότι το νόμισμα, η αποδοχή του, και η συμπεριφορά των μελών μιας κοινωνίας απέναντι σε αυτό, είναι ενδεικτικά για πάρα πολλές παραμέτρους που αφορούν την υγεία και το μέλλον αυτής της κοινωνίας.