Η 1η του Μάη είναι γιορτή, είναι αργία, είναι απεργία…

Την 1η του Μάη οι εργαζόμενοι  γιορτάζουν και απεργούν εις μνήμη των αγώνων και των θυσιών εκείνων, που έγιναν η αφετηρία για να καταφέρουν να οργανωθούν αποτελεσματικότερα, ώστε να μπορέσουν  να αντιμετωπίσουν και να αποτινάξουν την εκμετάλλευση, την αδικία και τον εξευτελισμό που τους επέβαλαν της γης οι χορτασμένοι.

          Το 1887 τέσσερις από τους εξεγερθέντες του Σικάγου. εκτελέσθηκαν συλληφθέντες κατά την διάρκεια διαδήλωσης  της 1^η Μάη του 1886. Η διαδήλωση αυτή ήταν η έκφραση της γενικής απεργίας με αίτημα το 8ωρο και στην οποία συμμετείχαν 400.000 εργάτες του Σικάγου.

          Τα τελευταία προ κρίσης χρόνια, η παχύσαρκη «κοινωνία των πολιτών» αρέσκονταν να αναπαύεται στις  δάφνες των νικών που κερδήθηκαν με το αίμα και τον ιδρώτα  των «Ταπεινών και καταφρονεμένων», ενώ μια χούφτα «κάποιων»… έστηναν το σκηνικό της κατακρήμνισης του οικοδομήματος των εργασιακών σχέσεων και σκηνοθετούσαν την αποδόμηση των λαϊκών κεκτημένων, οδηγώντας μας όλους σε ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα, δημιουργώντας ένα αδρά χρηματοδοτημένο περιβάλλον ιδεολογικής και πολιτικής σύγχυσης, μια φενάκη παγκοσμιοποιημένης ψευδαίσθησης.

          Αν συνεχίσουμε να παραμένουμε αποσβολωμένοι μπροστά σε όλες αυτές τις απάνθρωπες εξελίξεις, σύντομα το 1886 θα φαντάζει ουτοπία συγκρινόμενο με τις ηχηρές κραυγές τις εργασιακής εξαθλίωσης, τις στρατιές των ανέργων, τα εργασιακά στρατόπεδα των νεόδουλων και την γενικευμένη εξαθλίωση ενός ολόκληρου λαού που οδηγείται στην θυσία με την βία. Όλα αυτά τα δομημένα συμφέροντα των σύγχρονων ιεροεξεταστών κερδοσκόπων ( μνημονιακά και μη), έχουν στόχο να μας φοβίσουν, να μας λυγίσουν, να μας γονατίσουν.

          Επιθυμούν λαούς, που θα υπακούν αναντίρρητα, που θα μοχθούν για  το χτίσιμο μιας παγκοσμιοποιημένης τραπεζικής αυτοκρατορίας, που θα διοικούνται από πολιτικά μορφώματα και θα προσκυνούν στους ναούς της αδικίας μιας μεταλλαγμένης δημοκρατίας…!

Μιας δημοκρατίας φοβισμένης, η οποία θα σου επιτρέπει να μιλάς και να γράφεις «ελευθέρα», δίχως να ακούγεσαι…!

          Η 1^η του Μάη είναι γιορτή, είναι αργία, είναι απεργία… είναι αργία γιατί την πρωτομαγιά απεργούμε... και είναι γιορτή, γιατί κάθε απεργία είναι γιορτή. Είναι γιορτή γιατί αυτοί που απεργούν χύνονται στους δρόμους χαμογελώντας…, γιατί απεργούν μόνο αυτοί που κρατούν ζωντανή την ελπίδα, αυτοί που αντιστέκονται, αυτοί που επιμένουν, αυτοί που καταλαβαίνουν με ποιους θα παν και τι γυρεύουν…! 
 Η Ομοσπονδία των εργαζομένων στην τσιμεντοβιομηχανία, έχει πληρώσει βαρύ τίμημα στην μάχη της με τον εργασιακό μεσαίωνα· Παρόλα αυτά, οι τσιμεντάδες δεν εγκαταλείπουν και δεν θα εγκαταλείψουν ποτέ τις επάλξεις των αγώνων, με πρώτους τους χειμαζόμενους συναδέλφους μας στο τσιμεντάδικο της Χαλκίδας, που στέκονται όρθιοι με αξιοπρέπεια, ενώ βιώνουν την ανεργία, την αδικία και την εργοδοτική σκληρότητα των πολυεθνικών κερδοσκοπικών συμφερόντων…! 

Οι εργαζόμενοι στην τσιμεντοβιομηχανία μέσω της ομοσπονδίας τους, αγωνίζονται από τον Μάρτη του 2013 για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, προσκρούοντας συνεχώς στην εργοδοτική αναλγησία. 

Η οποία προσδοκά στην χρησιμοποίηση του μνημονιακού οπλοστασίου, προκειμένου να συρρικνώσει τον αριθμό των εργαζομένων, να τους εντατικοποιήσει και να τους φτωχοποιήσει, αδιαφορώντας για την επιβίωση τους και την ασφάλεια τους, εντός μιας βαριάς και ανθυγιεινής βιομηχανίας. 

Μοναδικό τους μέλημα πλέον είναι, η γιγάντωση τους, ο πλουτισμός τους και η κολεκτιβοποίηση τους σε ολιγοπωλιακούς γίγαντες της παγκόσμιας αγοράς τσιμέντου…, πολυεθνικές εταιρίες επανδρωμένες με αναλώσιμους είλωτες.

Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο, με όλες τις αδυναμίες και τα λάθη μας, αντιτιθέμενοι στα αντεργατικά σχέδια τους, μέχρι να δικαιωθούν οι αγώνες μας και οι προσδοκίες μας. Το ταξίδι μας θα είναι μακρύ και σε ένα μακρύ ταξίδι, δεν μπορείς να κουβαλάς πολλές «αποσκευές» και πάνω απ’ όλα δεν πρέπει να έχεις στα πόδια σου αλυσίδες.         

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΧΑΝΤΖΙΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ          ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Χ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ