Επιστολή της Ομοσπονδίας Τσιμέντων προς τον Υπουργό Εργασίας και τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ

  

Αθήνα 22-04-2015

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΤΩΝ-ΤΕΧΝΙΤΩΝ & ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΣΙΜΕΝΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

Προς: τον Υπουργό Εργασίας κ. Πάνο Σκουρλέτη

Κοινοποίηση: στον κ. Ι. Παναγόπουλο πρόεδρο Γ.Σ.Ε.Ε

Κύριε Υπουργέ, σας αποστέλλουμε αυτήν την επιστολή με αφορμή την εξέταση των ομαδικών απολύσεων που πραγματοποιήθηκε στο ΣτΕ στις 10-02-2015, έπειτα από την προσφυγή της θυγατρικής (της πολυεθνικής Lafarge) «ΑΓΕΤ Ηρακλής», σ’ αυτό.

Δεν θα μπούμε σε πολλές χρονολογικές λεπτομέρειες, ούτε θα περιγράψουμε την ροή των γεγονότων που οδήγησαν στην μεθοδευμένη απαξίωση του τσιμεντάδικου στην Χαλκίδα, την παύση λειτουργίας του και των συνεχόμενων επί δυο έτη, απολύσεων.

Πιστεύουμε πως όλα αυτά τα γνωρίζετε από την συνάντηση που είχατε με τους εκπροσώπους των εργαζομένων στο εργοστάσιο. Για τον λόγο αυτό, θα αρκεστούμε στην προσφυγή της εταιρίας στο ΣτΕ, τον λόγο που εμμένει στην απόφαση της αυτή και για τα επακόλουθα που θα προκύψουν ενδεχομένως από την προσφυγή της σ’ αυτό.

Η «ΑΓΕΤ Ηρακλής», μη αποδεχόμενη την απόφαση του υπουργείου, στις 24-06-2013  προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, κατά της απόφασης του υπουργού εργασίας, που δεν επιτρέπει τις ομαδικές απολύσεις στο τσιμεντάδικο στην Χαλκίδας. Ζητώντας από το ΣτΕ να κριθεί η υπουργική απόφαση αντισυνταγματική, αντίθετη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, την νομολογία και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Εν τέλει, στις 10-02-2015 συζητήθηκε η προσφυγή της «ΑΓΕΤ Ηρακλής» στο ΣτΕ.

Το Δ΄ τμήμα (του ΣτΕ) απέστειλε με την υπ' αριθμ. 1254/2015 απόφασή του δύο προδικαστικά ερωτήματα στο Δ.Ε.Ε. ως προς την συμβατότητα του Ελληνικού νόμου περί ομαδικών απολύσεων με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο.

Παρόλο που η «ΑΓΕΤ Ηρακλής» έπειτα από δύο χρόνια «καταφέρνει» την ολοκλήρωση των άδικών και καταχρηστικών απολύσεων, με την χρήση του φιλεργοδοτικού νόμου των ποσοστιαίων απολύσεων (σε ποσοστό 5% ανά μήνα). Συνεχίζει να διεκδικεί δικαστικά την απελευθέρωση των απολύσεων, οι όποιες δεν θα έχουν κανένα πρακτικό όφελος γι αυτήν, δεδομένου ότι ο σκοπός για τον οποίο τις αιτήθηκε (την 01-04-2013 στο Υπουργείο Εργασίας) ουσιαστικά έχει εκλείψει.

Γεννά εύλογα ερωτήματα το γεγονός, ότι ενώ έχει αποδομήθει η εργασία στο τσιμεντάδικο με άδικό και καταχρηστικό τρόπο, η εταιρία εξακολουθεί να επιδιώκει μέσω του ΣτΕ την διάνοιξη της Κερκόπορτας που θα επιτρέψει την γενίκευση των ομαδικών απολύσεών.

Τι επιδιώκει προσπαθώντας να επιτύχει την απελευθέρωση τους, ποιούς σκοπούς της εξυπηρετούν (αφού δεν εξυπηρετούν ένα «στόχο» που σχεδόν έχει επιτευχτεί), αν δεν αφορά αυτήν την ίδια, ποιούς και τι διευκολύνει με την συνέχιση της προσπάθειας της να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας…;

Μην ξεχνάμε ότι η θυγατρική της Lafarge έχει και άλλες μονάδες παραγωγής εντός του κλάδου και είναι μέλος του Σ.Ε.Β, του οποίου διακαής πόθος είναι η «νομιμοποίηση» των ομαδικών απολύσεων, των ελαστικών σχέσεων εργασίας και η γενικευμένη εφαρμογή της ΠΥΣ6/12. Η οποία από το 2013, σε κάθε μας προσπάθεια υπογραφής κλαδικής σύμβασης, επισείεται απειλητικά από τους εργοδότες πάνω από τα κεφάλια μας,  ως «Δαμόκλειος σπάθη».

Είμαστε πεπεισμένοι (γι αυτό και κρούουμε τον κώδωνα της εγρήγορσης) ότι η δρομολογημένη αυτή ενέργεια, αποτελεί τον πολιορκητικό κριό του συνόλου των εργοδοτών, με προπομπό την προσφυγή της «ΑΓΕΤ Ηρακλής» στο ΣτΕ.

Σκοπός μας δεν είναι να προδικάσουμε το αποτέλεσμα, ούτε είναι (με τον οποιοδήποτε τρόπο) η ποδηγέτηση της δικαιοσύνης. Στόχος μας είναι, η οριστική σφράγιση της Κερκόπορτας εισόδου των ομαδικών απολύσεων, μέσω μιας δίκαιης και ολοκληρωμένης (για τους ανθρώπους του μόχθου), νομοθετικής ρύθμισης.

Φρονούμε ότι δεν είναι αποστολή της δικαιοσύνης να δίνει λύσεις σε προβλήματα που προκύπτουν από μνημονιακές παρεμβάσεις και απαιτήσεις, οι οποίες τις περισσότερες φορές (αν όχι όλες) σε περιόδους κρίσεων, αποτελούν εμβόλιμα αιτήματα και προτάσεις συγκεκριμένων κύκλων συμφερόντων!

Αυτή είναι αποστολή της πολιτείας εκείνης, που διακατέχεται από το αίσθημα του δικαίου, που σέβεται την δημοκρατία και την λαϊκή εντολή, το σύνταγμά, τα δικαιώματα και τις ανάγκες των αδυνάμων.

Είναι χρέος της πολιτείας να θωρακίζει την κοινωνία από παράπλευρες, αντιλαϊκές παρεμβάσεις και κερδοσκοπικές επιβουλές!

Οι ομαδικές απολύσεις αφορούν το σύνολό των εργαζομένων, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια βλέπουν την ζωή τους, τα όνειρα τους, το εισόδημα τους και τα εργασιακά τους δικαιώματα, ανήμπορα να κείτονται στο κρεβάτι του Προκρούστη… και τις θέσεις εργασίας, να καταπίνονται βουλιμικά απ’ τον μινώταυρο της ανεργίας.

Αν οι ομαδικές απολύσεις εφαρμοστούν με τον οποιοδήποτε τρόπο, κατ’ αγνόηση της λαϊκής εντολής που απαιτεί τον οριστικό εξοβελισμό τους, τότε θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα στις εργασιακές σχέσεις και ατέρμονες δυσάρεστες κοινωνικές εξελίξεις.

Θα αποδυναμωθούν εντελώς οι ήδη νομοθετικά εξασθενισμένες διαπραγματευτικές ικανότητες των εργαζομένων απέναντι στις υπερτροφικές απαιτήσεις και πιέσεις των νομοθετικά ευνοημένων τα τελευταία χρόνια εργοδοτών.

Θα υπάρξει εκρηκτική αύξηση των ποσοστών ανεργίας, θα διευκολυνθούν περισσότερο οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, θα μεγεθυνθεί η εργολαβοποίηση και κατ’ επέκταση θα μειωθούν δραματικά τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων.

Η ΠΥΣ6/12, καταργηθεί δεν καταργηθεί νομοθετικά, το φάντασμά της θα επιβιώσει και θα κυριαρχήσει μέσω των επιχειρησιακών και κλαδικών συμβάσεων, που θα υπογράφονται κάτω από την απειλή των ομαδικών απολύσεων, υπό το βλέμμα των έντεχνα αποδυναμωμένων σε ισχύ εργατικών οργανώσεων και στηριζόμενη πρόθυμα από τα βαρέως νοσούντα εργασιακά δικαιώματα, όπως αήθως αυτά διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια, από την επιβολή των μνημονιακών νόμων, των εργοδοτικών απαιτήσεων και των συνεπίκουρων, ιθαγενών πολιτικών.

Η Ομοσπονδία μας είναι ένα υγιές κύτταρο των δυνάμεων της εργασίας, που αντιστέκεται αγόγγυστα.

Ο αγώνας μας για την επαναλειτουργία του τσιμεντάδικου στην Χαλκίδα, την ανάκτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και την κατάργηση των αποδομιτικών μνημονιακών μέτρων που οδήγησαν την εργασία στις παρυφές του μεσαίωνα, θα είναι διαρκής και «ενοχλητικός», μέχρι εξαντλήσεως των δυνάμεων μας. 

Φτάνοντας στο τέλος, θέλουμε μέσω αυτής της επιστολής να ζητήσουμε την άμεση εκείνη νομοθετική ρύθμιση, που θα αποτρέπει την απειλή των ομαδικών απολύσεων και θα επαναφέρει το εργασιακό νομοθετικό πλαίσιο στην μορφή που είχε διαμορφωθεί στην προμνημονιακή εποχή, μέσω των διαρκών εργατικών και κοινωνικών αγώνων του λαού μας.

Επίσης, παράλληλα ζητάμε από την ΓΣΕΕ, την έντονη και αδιάκοπη προσπάθεια της για την αναχαίτιση της απειλής των ομαδικών απολύσεων, που είναι ένα από τα διαρκή αιτήματα του εργατικού κινήματος, καθώς και την από κοινού αναχαίτιση (νομικά και συνδικαλιστικά) της εργοδοτικής βίας, εις βάρος των συναδέλφων μας στο τσιμεντάδικο της Χαλκίδας.  

Κύριε υπουργέ, περιμένουμε από εσάς μια απάντηση αναφορικά με το θέμα που σας παρουσιάζουμε και συντοχρόνος, ζητάμε άμεσα συνάντηση μαζί σας, τόσο για το ζήτημα που αναφερόμαστε, όσο και για τα άλλα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους στην τσιμεντοβιομηχανία.

Των εργαζομένων εκείνων, που τα κράνη τους δεν τα φορούν άλλοι, όπως εκείνα που φορούσαν αυτοί που υποδύονταν τους εργαζόμενους στις λαβωμένες σκουριές, εξυπηρετώντας εργοδοτικά συμφέροντα.. και δεν τα κτυπούν την άσφαλτο, με τον τρόπο που μαστίγωνε ο Ξέρξης την θάλασσα…!